Kendine bir dert ortağı ararsın bazen, yalnızlıktan uzak tutan bir şey bu seni. Aklın bazen meşguliyette olur da, beni bir rahatlatacak insan yok mu dersin. İşte bu kişi dosttur. "Dostum" diyebileceğin bir dert ortağı, akıl yoldaşı ararsın. Onunla paylaştığında derdini artık kafan rahatlar biraz. "Oh be" diye bir rahatlık çekeceğin an gelir bazen. İşte bunları dost yapar. Dostlukta sadakat ve doğruluk vardır. Herkes seni kötü gününde terk ettiğinde; dostun sana sırtını asla çevirmez ve hep senin yanında olur. İyi günde yanında olan arkadaşın olur sadece ama kötü günde yanında olan kişi senin tam dostundur.
Neden mi? Çünkü: senin kötü duruma düştüğünü görünce o da kendini kötü hisseder ve sana destek olur. İşte bu yüzden "kötü gün dostu" derler. Dost sadece iyi günde değil, kötü günde de yanında olandır.
Hayattaki mutluluğunu da, özelini de onunla paylaşmak istersin bazen. Bir zarurî ihtiyaçtır dost; yanında olunca sabki hayatını kurtarır... Dostun iyisi olacak lakin yanında; sana destek verecek, gerektiğinde kendi canını feda edecek. İşte dost budur, dostu iyi seçmek gerekir. Dostun varlığı her şeyde zuhur eder. Fakat mevki ala bir dost bulmak zordur elbet. Dostunu iyi seç ki, sırtını dayayabileceğin ve bundan sonrasını kuşkusuz geçirebileceğin bir kişi ile beraber ol.
Unutma! Dost her şeydir. Acında da, mutluluğunda da...