…Oysa oldukça yoğun bir gündü. Benden beklenen tüm işleri, görevleri yerine getirdim. Sarf etmem gereken cümleleri eksiksiz kurdum. İltifatları mı ettim, onaylarımı verdim. Susmam gereken yerlerde boşluğa baktım. Sabahları aç karnına aldığım üç hapın dışında zorunlu olarak yutmak zorunda kaldığım cümlelerin bulantısını soğuk suyla bastırdım. Özenle hazırlanmış kurgulardaki rollerimde hazır bulundum. Benden beklendiği gibi sevgi dolu, aklıselim ve sorumluluk sahibi insan olma çizgimden -tacizlere rağmen- şaşmadım. Otomatikleşmiş reflekslerle verdiğim sıradan tepkilerin yanında, kendimi iyi hissetmek adına attığım adımlarla kısa bir yolculuk bile yaptım. Bu kadar hareketin sonunda biraz yorulmuş olsaydım, şu an hatırlamayacağım bir rüyada uçuyor olurdum. Ama ne mümkün, epeydir antrenmanlıyım.
Ben de aldım kalemi elime,
Bir kaplumbağa çizdim.
Kabuğunda huzursuz bir çatlak ,
Konuşsa dilinden düşse cümleleri sülfirik asit gibi yakacak
Tırnakları kırık,
Dizleri çürük,
Gözlerinde alevli bir delilik.
Tepesinde kimin tımbırdattığı belirsiz bir darbuka
Kulaklarını döven notalara ritm tutmuş sağ arka bacağı
Elinde bir altıpatlar
Namlunun ucunda
Zemin.

Bir kaplumbağa çizdim
Elinde bir altıpatlar.
Resim bitince,
Oturup bekledim bir süre
Çeksin diye tetiği.

Aslında bazen kaplumbağa toprağa ateş eder…
...
Çıldırmış kırk altı kromozomluların gezegeninde, gün geçmiyor ki ; mantığa kalp krizi geçirtecek bir saçmalık belgelenmesin. Tüm kuralların; şahsi menfaat için, zevk için, karbonatlı egoların aç karınlarını beslemek için, sadece yapılabildiğini göstermek için yıkıldığı bir devirde; benimki gibi bir resim miniminnacık bir saçmalayış. Mazur görüleceğini tahmin etsem de, mülayim davranmak sadece "benim gibilere " tapulandığından emin, değilim.
Yine de;
Beni içine almakta gönülsüz yatağıma giderken, yanıma kaplumbağamın silahı için yağ, kurşununa barut alacağım.

02.08.2023
Serpil ŞEN