Halil dede vasiyet mektubunu okumayı bitirdiğinde Ahmet büyük bir heyecanla…
A: Tamam da dede neden ben? Necmettin amca neden bana böyle bir miras bıraksın ki?
Halil dede bu soruya şöyle cevap verir. Yine geçmişe giderler…
Evlat, Necmettin amcanın babasının ismi Ahmet’ti. O da tıpkı oğlu gibi aynı hastalığa yakalanmış ve kanserden vefat etmişti. Babanda en yakın arkadaşının çok üzüldüğünü görünce, Necmettin’in babasının adını sana verdi. Yani Ahmet. Bir de senin Zeynep isminde bir halan vardı hatırlıyor musun? Hani Düzce depreminde o da vefat etmişti.
A: Hatırlıyorum dede. Bizim evdeyken olmuş deprem.
Necmettin amcan Zeynep halanla nişanlıydı o zamanlar. Aralarında küçük bir tartışma olunca, Zeynep halan abisinin yanına yani Babana ziyarete gelir. Depremden bir gün önce. Depremde o da vefat edince Necmettin amcan kahreder kendini ve hastalığı o zamanlardan başlar. Daha sonra evlendikten sonra kızı olunca adını o yüzden Zeynep koyar. Başka da çocukları olmaz. Vefa borcu hissettiğinden dolayı sana da miras bırakmak ister.
A : Dede, Anlattığından hiç bir şey anlamadım!
Halil Dede alnına şaplak vurur!
H.D : Tövbe estağfurullah. Evlat Bak şimdi, Tabloyu gösterir
A: Kaç para ki dede ?
Ahmet parayı istiyor musun istemiyor musun onu söyle ?
A : Evet istiyom.
H.D : Yaklaşık 12 Milyon lira
Ahmet’in gözlerinde TL işareti belirir.
A : Peki, kabul ettim diyelim bu iş nasıl olacak dede ?
H.D : Evlat, caminin imamının haberi var.
A: O zaman kabul tabii ki.. 33 gün sabah namazı kılmak kolay dede…
Bu konuşulanlardan sonra Zeynep adeta yıkılır. Kulaklarına inanamaz !
Z : Ahmet sen ne iğrenç biri çıktın. Hiç Para için namaz kılınır mı ?
Der ve orayı terk eder...