0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
295
Okunma
Kalabalıktan, çokluktan, hengameden fazlasıyla payını almış, bir köşeye çekilmiş insanlar var. O köşede kendilerine bir kabuk örmüş, o kabuğun duvarlarına tozpembe hayaller yazıyorlar, yazdıklarını o kabuğun içinde yaşamaya çalışıyorlar. İçine en fazla birkaç kişinin sığacağı bir çadır düşün herkesten uzakta. Çayını demlemiş, hamağını bağlamış, sevdiği kitapları da yanına almış. Yaralarını sarmış, kahraman olmayı; canla başla savaşmayı bırakmış, yaşamak istiyor yalnızca tüm kavgalardan endişelerden uzakta. Bak uğraşacak bir yığın kalabalık, bir yığın savaşçı var etrafında. Gözünü seveyim o insanın ördüğü kabuğa dokunma.
Selim Akgün
