Hayat’a bir gülümseme demek için
vakit artık çok geç olsa da
Kızım yağmur ile hayat’a bir gülümseme dedim
Kalbim ağlarken...


Gurbette bayram, bayram olmayalı on üç koca yıl geçti...


Arkama dönüp dönüp kaç defa baktım ayrılmak istemediğim anneme babama, aileme ve memleketime,
Ama kimse yakama yapışıp gitme!
Gitme! demeyeli kaç kilo metre yol kat ettim!
Sonu sevdiklerime çıkmayan


Kaç sabahı geç olan geceye yasladım başımı
Kaç mevsim geçti kış bahara küs koca takvimlerde
Kaç sabahı ikindi, ikindiyi akşam edemedim uzadıkça uzadı günler
Ve ben içimin ezikliğin de küçüldükçe küçülen kız çocuğunu
Türlü türlü ninniler,
Türlü türlü ağıtlar yaksam da,
Üzgünüm büyütemedim...


Kaç defa sessiz
Kaç defa avaz avaz ağlasam da
çığlığı mı kimseye duyuramadım
Kaç damla göz yaşı düştü nemi kurumayan eteğime bilemedim...
Şimdi sevdiklerim gözüm de kalalı
kaç zaman geçti hesaplamıyorum
Aslın da bilinmez bir asır değil,
kaç yüz yıllık acı çektim...
Yutkundukça
Her bayram
Yanlızlık hissettikçe
Biliyorum


Şimdi sözüm sana gel gör ki, anne
Kalksan da boylu boyunca yattığın kabrinden
Uzatsan da cennet kokulu ellerini
Öpecek ne bir ben kaldım
Ne de bir sen!
Ne memleket kaldı ne de ev bark ocak
Her yer virâne, yıkık dökük köşe bucak
Ne bacı kaldı ne de kardeş ne de dikili bir taş!
Herkeste bir telaş
Ha mezar taşın sağlam!
Babamı sorarsan onun mezarını yaptıramamıştık, sanırım onu senden daha az seviyoruz gibi gibi, gibi gibi...
Saçma bir söz idi ben de biliyorum
Babasını sevmeyen bütün kızlar ölsün diyorum!..


Her bayram gelmeden önce ben böyle oluyorum işte
Kendime saklanacak bir yer arıyorum
Yine kendime saklanıyorum
Eyvahlar olsun ki,
ben yine saçmalıyorum


Aynalara bakıyorum kendimle konuşmuyorum
Kimseyle konuşmadığım gibi
Gördüğüm kendime acıyorum
İşte bak! ben yine ağlıyorum
Siyahı tükenmiş saçlarım dökülüyor gözyaşlarıma eşlik ederken...
Gamzelerim artık belirginliğini kaybetmiş yüz çizgilerime karışalı
"Ey kaşına gözüne adam öldürülür be kadın!" denilen gözlerim toprağa bakarken
Eyvahlar olsun ki,
Şimdi anam toprak
Babam toprak
Kardeşlerim memleketim
Konum komşum toprak


Ben yine de dilek tutuyorum yıldızlar kayarken
Her gece uyumadan önce kirpik diplerime Güneş’i ekiyorum
Umursamaz bir tavır ile "Aydede kime gülümser ise gülsün banane" deyip
Her sabah güneş yerine yağmur biçiyorum
Yağmurun gözlerinden umut olsun diye öperken!..





Bayram olsun mu?






#hüzünlükent