Geldiğini bilmiyordum…
Geç otur şöyle…
Işıkları pek yakmak istemiyorum akşamları.
Sokağın belli belirsiz ışıklarının odaya doluşması nedense yetiyor bana…
Dalıp gitmiş miyim ne, ne zamandır böyleyim?
Yoksa, uyuya mı kalmışım?
Televizyonu da açmamıştım ya, belki de o yüzden ağırlık çöktü üzerime…
Çayım da soğumuş tabi… Tabi ya, daldığım için soğumuştur muhakkak…
Oda da hafif serinlemiş sanki, off yaz da bir türlü gelmedi…
Allah’tan üzerime şu küçük battaniyeyi almışım… Bir hasta olsam, hadi hastane hastane dolaş artık…
Saat de gece yarısını geçmiş olmalı…
Şöyle bir doğrulayım da yavaşça, bir kaç adım atayım, yok sen dur, ben kendim kalkarım…
Ayaklarım iyice uyuşmuş, az bir kımıldatayım yoksa hissetmem bir an, Allah korusun düşerim… Hah, şimdi biraz daha iyi…
Ama bugün de konuşmayacaksın benimle anladım be yalnızlığım…
Nice zamandır zaten dargınsın bana…
Ne diyeyim, sen bilirsin!
Ben, yatmaya gidiyorum, üşürsen üzerine şu battaniyeyi al…
Hadi sana iyi geceler…