0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
434
Okunma
Hayat ne garip;
Herkesin Ruh’u kendine hasken bazen iki İnsan kalpten gelen duygularla, aynı hayallerle ve benzer hislerle aynı Ruh halinde birleşirler…
Birbirine Ruhum der huzur bulurlar…
Sonra mı;
Farklı iki Ruh olduklarını hatırlatır hayat bir şekilde.
Gözlerdeki perde kalkar, birbirlerine konduramadıkları türlü şüpheler şekilenmeye başlar önce düşüncelerde sonra eyleme dönüşür…
Sonuç mu;
Sadece sözde kalır ”Ruhum” diyenlerin seslenişleri ve herkes kendi ruh halini yaşar ve yansıtmaya devam eder…