0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
285
Okunma
“Ne anlıyorsun sürekli oraya buraya gitmekten. Otur oturduğun yerde, in şunun tepesinden” diyorlar. Hani eskiden film makineleri vardı, bilir misiniz. O dönmeye başlayınca başlardı beklenen film. İşte o tekerlekler var ya, onlar dönmeye başlayınca başlıyor benim için en güzel film. İstediğin yere gidiyorsun, tekrar geri döneceğini unutuyorsun, o anda yaşamaya başlıyorsun ve o filmde filmin kahramanı da sen oluyorsun. Tekerlek deyip geçme! O çakılıp kaldığın monotonluktan ayrılmak, o “gitmek” duygusu var ya, özüne kavuşturuyor insanı. Geri dönüyor olabilirsin ama özünü yakalayıp sarılıyorsun bir anlık bile olsa. O an zaten yüzlerce ana bedel oluyor.
Selim Akgün
