3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1265
Okunma
İlk acı insanın bakir kalbine bir çiy damlası olarak düşer. Daha sonra zaman içinde çoğalır, su birikintisi olur. Günün birinde bir bakarsın ki sel olup akmaya başlar. Zalim bir tufanın ortasında gözyaşları ile karışarak kalbin duvarını aşındırarak nasır tutmasına sebep olur. İşte o zaman geldiğinde iş işten tam anlamıyla geçmiştir. O kalbin attığına aldanma, asıl fonksiyonu bitmiştir.
Cevap Yaz