öyle işte
.
.
.
belki sondan başa sarmalı tüm film
altısı çırpılık
belki de çalısız bir çırpılık
beş adım ötesiymiş meğer çalılık...
sonra dört adım ötede yan yana iki ağaç
sanki el ele tutuşmuş iki aşık, iki utangaç
oysa üç adım ötedeymiş en yakın ağaç
sanırsın her tarafı sarmış kırkağaç
sonra bir adım daha bir adım daha derken
baktım olmuyor uzaklaştım ağaçtan
döndüm baktım sabrımı sınadım yalancıktan
ne sinir bozucuydu benim kimseyi göremeyişim
herkesin beni gördüğünü özümseyemeyişim
sonra yine çıktı geldi ilk ağacın arkası
baktım evet baktım lakin kimse yoktu şaşılası
önüm arkam sağım solum sobe
yutmuştum oysa bazı rakamları göreyim birilerini diye aceleyle
sanki ağacın arkasındaymışım da öyle gelmiş birden hatırıma
neden bu kadar kurcaladı ki beynimi, şaşarım aklıma...

Yüreğinize sağlık... Şiirinize tersten şaka maka başlayım dedim, bu sefer kaptırmışım kendimi enteresan bir ters şiir çıktı ki karşıma... Belki de ters şiir diye bir kavram oluşursa bir yerlerden bu iki şiir akla gelir diye gülümsedim aklıma...

Saygılarımla...

Kenanfaik tarafından 24.5.2023 00:00:35 zamanında düzenlenmiştir.