Hayat; içersinde tek umut kavramının var olmadığı varlık.Belki de saçma bir zaman dilimi.
Ve savruluyorum oradan oraya sadece geceye .Geceyi sevmemin sebebi sadece bende var olması değil.Aynı zamanda karanlığa götürmesi.Sadece orada yaşatması.
SİGARAM…
Keşke onun gibi bende üç dakikalık bir zaman diliminde bitebilsem.
İstemiyorum ne hayatı,ne zaman kavramını.
Tek şey karanlık ve üzerime çöken gece.Her şey tutsak.her şey karanlık.Benide barındırıyor içinde tıpkı bir ana kucağı gibi.
İçimde hissedebiliyorum olmayan her şey gibi yaşantıyı.Ama nerde hangi köşede.Belkide ölümde sadece yaşam öyküsü.
Bizimde öykümüz böyle.Her biten sigara gibi.Her ölmeye mahkum hasta gibi.Sadece sabretmek ve beklemek.
LANET OLASI SABIR.
NERDE?
Nerde ölümü istemeden yaşamak?Nerde ölümü beklemeden sabretmek?Bazen sadece yok olduğumu hissediyorum.Zaten yokum ki ben.Nerdeyim ben nerdeyim.
Belki beni ağlatan bir bestede ya da tek dostum olan sigarada
Artık her şey boş biliyor musun sabretmek bile…
Seni beklemek isterdim.Bahsettiğin Yeşilköy`deki ağaçların altında.Herkesin yaşamak için güzel günleri beklediği gibi.
Beklide bu bekleyiş imkansızlıkların sonu olurdu.
Ben yalnızım hayat…
Varlığım gibi,ölümü bekler gibi…
e.e