SİYASETİN GELDİĞİ YER.
Devleti sömüren "küçük bir elitin" bu yaptıkları adeta mubahmış gibi görünüyor ya da gösteriliyor. Birileri bir yolla toplumu bu konuda adeta ikna ediyor, toplum da olan biteni seyrediyor ama bunlar karşısında sessiz kalarak rıza göstermiş oluyor. Toplumsal ilişkileri bir çığ gibi saran bu çürümüşlüğü gidermek için siyaset kurumunda köklü değişiklikler yapmak gereği her gün biraz daha artmaktadır.Mubahmış gibi görünüyor ya da gösteriliyor. Birileri bir yolla toplumu bu konuda adeta ikna ediyor, toplum da olan biteni seyrediyor ama bunlar karşısında sessiz kalarak rıza göstermiş oluyor. Toplumsal ilişkileri bir çığ gibi saran bu çürümüşlüğü gidermek için siyaset kurumunda köklü değişiklikler yapmak gereği her gün biraz daha artmaktadır.
İlkesizlik ve kuralsızlık!
İlkesizlik, kuralsızlık, hırsızlık ve çeteleşmenin medyada boy gösterme hastalığı adeta toplumda yönetici konumunda olan kişilerin özellikleri haline gelmiştir. Üstelik bu kuralsızlık ve yozlaşma karşısında "toplumsal felç" denebilecek, kimsenin bu olumsuzluklara ses çıkartmadığı ya da çıkartamadığı, siyasilerin hiçbir şey olmamış gibi işi geçiştirdikleri, ülkemizde kimsenin hesap vermediği bir durum yaşanmaktadır.
Bürokratik devlet!
Esasında bütün siyasetçiler eşitlik, özgürlük, adil paylaşmayı sağlama iddialarıyla iş başına gelmelerine karşın, bu konuları çözemedikleri gibi, toplumun adalet duygularını zedeleyen uygulamalara, adil olmayan bölüşümün artmasına kendileri araç olmaktadırlar. Burada demokratik devletten ziyade bürokratik devletin varlığı, siyasal etikten yoksunluk büyük rol oynamaktadır.
Bürokratik devlet faaliyetleri!
Bürokratik devlette devletin faaliyetlerinin denetlenmemesi ve hesap verme mekanizmalarının olmamasıdır. Bürokratik devlet faaliyetleriyle yetkililer bilgi vermez böyle bir sorumluluk hissetmezler. Hesap vermenin olmadığı, yapanın yanına kar kaldığı bir devlet usulsüzlüğü, yolsuzluğu önlemek bir yana adeta teşvik görmektedir.
Bu gün ülkemizde çıkar gurupları, çeteler, mafyalar adeta cirit atarak boy göstermektedirler. Türkiye’de bilindiği üzere vatandaşın devlet üzerinde denetim gücü yoktur. Denetim gücü olarak seçtiği parlamenterler ile ve onun oluşturduğu parlâmento ise bugün kendisi denetime muhtaç bir hale getirilmiştir.