0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
714
Okunma
Ben ölümdüm...
Kaçtıkça kanardı düşlerim.
Uykuya sarılır gözlerim, kavgaya uyandırdım.
Kurşun asken değildim, postallarım temizdi.
Omzum boştu lakin bir başım vardı, Kavlamıs kulağım, bereme gizlenmiş saçlarım,
Sonra kelimelerim olağanca yorgunluguma eş...
Yeminim her vakit alkışım
Isınmadan soğuyan, soğudukça ölüm tutan yatağım...
Azrailin gemisinden sarkardım cehennem denizine, aktıkça genişlerdi suskun boğazımdaki düğüm.
Her yağmur ürkütür, yolda bırakırdı her kan bulutları
Ben her "seher" ölürdüm...