0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
318
Okunma
Nasılım bilen var mı? Hem nasıl olacakmışım? Geçiyor günler ama kursağımda. Şu cahil dünyanın figuranı ben, en fazla umut ediyorum, ama çıkarı yok, boş. Beyhude telaş nereye kadar refakat edebilir ki insana? Neyi boş verecekmişim? Yapamıyorum işte, anla. Ve ben günden güne, sıkıla sıkıla solan bir papatya misali ’sevmiyor’’lara çıkıyor yollarım. Çıkmaz sokak.. O sokağın ardındaysa malum şifam.
Olmaz, olmuyor böyle! Silkinecek moralim de kalmadı. Ne bekliyorsun şu soluyan kadavradan? ’Mecal’, şu kelime yok mu, kalmadı işte ondan. Demek ki şaka maka hayat beni bayağı yormuş. Üstesinden gelemiyorum en basit zorlukların. Yığılmış duruyorlar. Ben bitmişim.
Bir de insanlar.. Güvenimi yok ettiniz ya, Allah sizden de razı olsun.
