İlk çamaşırhanede karşılaşmıştık onunla makinanın 1000 devirde dönüşünü izlerken ; aklımda aşık olduğum adamın Ali’nin buluşma günümüzde 180 derece dönüşünü sorgulatıyordu. O kadar üzgündüm ki duvarlardan tutunuyor adeta sarılıyordum.
O koridorda kimsenin olmayışı ağlamak için cesaretlendiriyordu gözlerimi . Öyle dik bakıyordum ki makinanın dönüşüne dalıp Aliden tüm hırsımı alacağım komplo teorileri üretiyor bir yandan da gözlerim doluyordu ki
birinin saçlarıma nazikçe değdiğini farkettim . Bir anda irkildim arkamı dönerken konuşması bir oldu:
- Çok güzel saçların. Korkutmadım umarım.
2 belik yapmış saçlarıyla adeta 80’lerin lise öğrencilerini andırıyordu. Gözleri parlak, minyon tipli,zarif elleri olan sevimli bir kız vardı karşımda .

İçimden " dokunsalar ağlayacak durumdaydım dokundu ama ağlayamadım." Dedim

Gözlerine bakıp hafif tebessüm ile - teşekkür ederim " dedim.
Beni baştan aşağı süzüp gözlerime saçlarıma nazikçe iltifatlar ediyordu . Korkmaya başlamıştım bana yaptığı iltifatlar daha önce bir kadından duymadığım cümlelerdi .
Iltifatlarini bitirip elini uzattı ve
- adım leyla üst katta 14 numaralı odada kalıyorum dedi.
Ben de karşılık verip elini sıktım ve
- Ben de Vera 8 numarada kalıyorum dedim.
Gülümseyerek
- evet biliyorum 8 numarada kaldığını dedi .
Beni daha çok şaşırmaktan ziyade korkutmaya başlamıştı. Korktuğumu ne kadar belli etmesem de o anlamış olmalıydı ki ;
- "tanıştığıma memnun oldum.sen çok güzel bir insansın ama benden korkma, asıl korkmam gereken kişiler kalplerindekini saklayanlardir "diye felsefik bir cümleyle yanımdan ayrıldı .

Kimdi bu kız ben ilk defa görüyordum .
Bu dünyadaki tanıdığım hiç bir kadına benzemiyordu . Biraz çocuksu biraz saf ve masumca birazda bilgelikle cümleler kuruyordu .
Odaya " kim bu ,kim? diye söylenerek geçmişim .
5 dakika sonra koridordan sesler yükseldi.
- çamaşırhanede ki çamaşirlar kimin ise gelip alsın .
Hay Allah akıl mı kaldı leyla olmuşum zaten ...