Bir Şubat sabahı geldim Amasya’ ya. İnsanı kendine çeken bir şey vardı. Bizzat tarihin içinde yaşarmış gibi dolaşırsın Amasya’ yı. 1300, 1400, 1500, 1600, 1700, 1800 lü, 1900 lü yıllara uzanmışsın, ruhundaki Bozkurt’ u ortaya çıkarmışçasına özgürlüğe, barışa, sevdaya, kısaca güzel olan güzel duygulara uyanırsın Amasya’ da. Amasya şiir yazdırır, Şirin gibi Ferhat’ a kayalar deldirir, Krallar gibi kayaların yamaçlarına mezar kazdırır, bir o kadarda yufka yürelidir Amasya. Güzeldir, sevecendir Amasya. İçinde yaşayanları mutlu eder, ecdadı gibi kucak açar dostuna, düşmanına. Kendisine gelen misafirleri bağrına basar, en iyi şekilde ağırlar Amasya. İkram eder kirazlarında, elmasından. Soğanı, sarımsağı, bamyesi bir başkadır Amasya’ nın. Hele tatlıları Osmanlı mutfağının en lezzetlerini sunar Amasya. Keşkeği, Yahnisi, Toyga çorbası, Amasya çöreği, tarhana çorbası, bin bir türlü ekmeğinin lezzetini sunar size Amasya. Kıvrım kıvrım akan, nazlı nazlı süzülen Yeşil ırmaktır Amasya.
Kısaca Amasya yaşamın içerisinde mutluluktur, sevgidir, sevdadır, hatır bilme, gönül almadır, ahde vefadır Amasyalıların yaşamları.
Yazan: Ahmet ŞİMŞEK