3
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
479
Okunma
tüplü bir televizyonun arkasına geçip delikleri arasından bakmayı özledim
şirinlere
yalan rüzgarında öpüşen iki sevgiliyi görüp
başını çeviren teyzelere
bayram harçlığını elinden zorla alıp
peşimden koşturduğum ibrahimi
porsuk kafalı nevini
küpelimi
...
güneş daha parlaktı eskiden
havalar daha temiz
dereler daha berrak
sokaklar toz
sokaklar toprak
ama nefes alıyordu mahalle
küçücük avlulu evler
büyüyüp
apartmana dönmeden önce
..
herkes birbirini tanırdı
mahallenin delisi
velisi
kırıkçısı
çıkıkçısı
muskacısı
iğnecisi
şimdi üst kattaki kim
-bilir kimin nesi
...
şimdi her şeyin hızlısı makbul
hazlısı
yeni sekmesi
bulabilirsen eğer çakmalardan sonra
orjinaline uygun
çıkma sevgili
...
çok sıkıcı oldu bu yazı
yani
Şiirin sahibi
Cevap Yaz