0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
577
Okunma

Sessiz Doğum
Henüz gelmişti ne zamandır beklediği kar. Gecenin karanlığına yağarken, kartpostal gibiydi lambaların aydınlattığı sokaklar. Pencerenin önünde dans eden tanecikler uykusunu besliyordu. Bütün gürültüsünü emiyordu şehrin. O kadar sessizleşti ki herşey, mübhem bir huzur doğuruyordu. Sonsuz yaşama sevincini başlatacak rüya örtüsü, bir anda bozuldu: "Sesimi duyan var mııııı?"