LOCARDAİRE KİMDİR?
Jean-Baptiste Henri-Dominique Lacordaire (12 Mayıs 1802 - 21 Kasım 1861), genellikle Henri-Dominique Lacordaire’ın tarzını yansıtan, Fransız bir din adamı, vaiz, gazeteci, ilahiyatçı ve politik aktivistti. Yeniden kurdu Dominik Düzeni Devrim sonrası Fransa’da. Lacordaire, on dokuzuncu yüzyılın en büyük minber hatip olarak ünlendi.
İçindekiler
Bir oğlu doktor içinde Fransız donanması Henri Lacordaire, 12 Mayıs 1802’de Recey-sur içinde büyüdü Dijon Bourgogne Parlamentosu’ndaki bir avukatın kızı olan annesi Anne Dugied tarafından, kocası 1806’da öldüğünde, erken yaşta dul kalmıştı. Henri’nin üç erkek kardeşi vardı. böcekbilimci Jean Théodore Lacordaire. Bir Katolik yetiştirmesine rağmen, Dijon Lisesi’ndeki eğitimi sırasında inancı azaldı. Hukuk okumaya devam etti. Araştırmalar Derneği’ndeki hitabet alanında öne çıktı. Dijon, kasabanın kralcı gençliğinin politik ve edebi bir çevresi. Orada keşfetti ultramontan Bonald, de Maistre ve Félicité de Lamennais. Onların etkisi altında, yavaş yavaş ansiklopediler ve Rousseau, buna bağlılığını sürdürmesine rağmen Klasik Liberalizm ve 1789’un devrimci idealleri.
1822’de hukuk eğitimini tamamlamak için Paris’e gitti. Hukuken dava açmak için çok genç olmasına rağmen, bunu yapmasına izin verildi ve Assizes Mahkemesinde birkaç kişiyi başarılı bir şekilde tartışarak büyük liberal avukat Berryer’in ilgisini çekti.[2] Ancak Paris’te sıkıldı ve yalnız kaldı ve 1824’te Katolikliği yeniden kucakladı ve kısa süre sonra rahip olmaya karar verdi.
Desteği sayesinde Monseigneur de Quélen, Paris Başpiskoposu kendisine burs veren, İlahiyat Fakültesi’nde okumaya başladı. Saint-Sulpice içinde Issy 1824’te annesi ve arkadaşlarının itirazları üzerine. 1826’da, genellikle vasat olan bu eğitime Paris’te devam etti. Daha sonra şöyle yazdı: "Ruhban okulunda beni gözlemlediklerini hatırlayanlar, beni birkaç kez deli demenin cazibesine kapıldıklarını biliyorlar. Seminer deneyimi ilham verdi Sainte-Beuve’s Roman Volupté.
Saint-Sulpice’de daha sonra Kardinal Rohan-Chabot ile tanıştı. Besançon başpiskoposu, ona katılmasını tavsiye eden İsa Cemiyeti. Yine de, amirlerinin uzun süre tereddüt etmesinden sonra, rahip olarak atanmayı başardı. Paris başpiskoposluğu 22 Eylül 1827’de bir rahibeler manastırının papazı olarak mütevazı bir göreve atandı. Ziyaret Sırası. Ertesi yıl, kendisine ikinci papaz seçildi. Lycée Henri-IV. Bu deneyim, onu, kamu kurumlarında eğitim gören Fransız gençliğinin Hıristiyanlığın kaçınılmaz olarak ortadan kaldırılmasına ikna etti