~~~ GENÇLİĞE NASÎHAT ~~~
Susamıştım bir zamanlar.
Denizleri gösterdi şeytan.
Aldandım !
"Bir yudum" dedim,tek yudum sadece".
Ve ;
Kurban gittim bir içimlik denize.
Ardından ;
Bardak bardak,kova kova ve ırmak ırmak içtim.
Susadıkça yandı ciğerim.
Söndürmek için ateşimi tekrar tekrar içtim.
Kan kalmadı damarlarımda,zehir denizini can suyu zannettim.
Ne gözü dönmüşlük ki canımdan oldum,kanatsız uçtu rûhum.
Soğuk cesedime kan vermek için okyanuslara daldım.
İçtim içtim iliklerim emdi zehiri,kireç bağladı mafsallarım.
İçtim Hazar’ı,Atlas’ı ve Büyük Okyanus’u.
Tuz gölüne döndüm ama kanmadım,bitiremedim ve geçmedi susuzluğum.
Çöl yaşadım engin denizlerde,serap avuçladım sonu gelmez sâhillerde,emekledim geceler boyu,dizlerim parçalandı.
Damla damla iz ördü sulara kan sızan nasırlı ellerim.
Nice kaktüs çiçeklerine tutundum gül diye.
Hâlbuki ;
Denizleri içmeye koyulan,susuzluktan çatlar gidermiş.
Ancak anlayabildim..!
Çatlayacaktım !
Yetişti imdâdıma ilâhî kudret.
Doyumu olmayan bu gidişin sonu denizlerin en dip zirvesiymiş meğer,toprağı cehennem olan.
Deniz deniz ateş yudumlamışım meğer.
Yakacaktım kendimle birlikte sevdiklerimi de.
El verdi vefâlı dost,güneşe çıkardı rûhumu,yaktı yaktı...!
Kus rûhum !
Kus artık o kara,kapkara günleri.
Kus rûhum..!
Kalmasın hiçbir varlık sende,senden başka.
Yosun bağlamış taş kalbini erit gözyaşlarınla.
Bir damla al Peygamberimizin pâk dudağından,sür yaralarına nokta nokta.
Dirileceksin..!
Arındır maddeden özünü,süz hayat suyunu,atıver yokluğa tortularını ve al hakîkati,al mânâyı !
Saf ve öz ol kurtul şeytandan.
Oku ve idrâk et sözlerimi ey şaşkın ! Lüzum yok gittiğim yollara yeniden gitmene.
Döndüm geliyorum ben işte.
Hayâlinde renklendirdiğin çizgilerin meydâna getirdiği sahte güzelliklerin asıl tonunu gör vakit geçmeden.
Her bir adımda bin mayın,her bir geçitte bin uçurum.
Anlıktır o gerçek zannettiğin güllerin eroin kokusu,zevksizdir uçurtmalar.
Gördüğünü zannettiğin yeşillikler ve bahar !
Sis ve duman kadar asılsızdır bunlar aldanmayasın.
Yol diye görünenler yolsuzluklar yoludur.
Şu kıyıları kemiren dalgalar bataklıktan yankılanır.
Mâkam tahtı gibi duran bu yükseklik günahların azap kabirleridir,ev sahipleri zebâniler olan.
Beni dinle dostum !
Dön bu sevdâdan !
Yakın tanırım oraları ben.
Karış karış adımladım o olmaz olası diyârları,geçilmez geçitleri.
Nice süslü sözler dinledim kuruttu gençliğimi.
Edebiyattı sadece tek damla ihlâs tütmeyen.
Ne olur anla beni !
Fayda etmez sonra pişmanlığın.
Duyuramazsın dağlara bile sesini.
Kaybolursun ve kaybeden sen olursun,sonra dönerim yalanı ile avunursun.
Ağarmamışsa saçlarım kim demiş ki güngörmüş değilim.
Gördüklerimi görmemiştir nice pir-i fânîler.
Azı çok yaşadım ben,kısada uzun uzun dolaştım.
Huzûra eremedim seneler emdim zamânın musluklarından.
Ekmeğimi bandım acılara,azap içtim hayat içiyorum diye.
Nedendir bu ihsân ki ölmedim,ölemedim.
Fakat ;
Toprağa verildim de dirildim.
Âh deniz kâtil deniz !
Beni de yedin bitirdin.
Kulak ver dostum bu feryâdıma.
Bir devrin cehenneminden geliyor bu hicranlı sözlerim...!
~~~ Cihangir GÜLER ~~~