BU GÜN YİNE YOL HİKAYELERİMDEN.
Her insan,insan olamıyor malesef.
Evlatlarında olsa,insan olmak zor meziyet vesselam.
Evet yaşı seksen Akça,pakça bir teyze biraz kendine bakamamış zor yürüyor ama yürüyor.
Bak kızım evlerim var,param var içinde sevgi yok.Üç evladım var gelinlerim var ,Ama evde yalnızım bir ekmek alamasam demiyorlarki anne ne yapıyorsun.Bir telefon açsam anne acil değilse sonra konuşalımmı ,Oysa o sonraları hiç gelmedi.Ama başkalarının annesine koştuğu kadar bana koşmuyorlardı.Ne emek vermişim ne doğurmuşum sanki. Abla torunun varmı?Var torunlarım kızım eh işte...Eh işte derken çok şey anlatıyordu sözleri ve gözleri dolu dolu... Onlarda,onlara yapacaklar abla.Gayri ihtiyari ağzımdan çıkmıştı bu söz.Tahta kaşıkları bilirmisin?Bilmemmi kızım çok severek okumuştum.İşte aynısını yaşarlar üzülme...
Üzülmemi kızım içlerinden gelerek değil ,üç evladı var bak analarına diyecekler diye soruyorlar eh işte...
Bir komşularının çocuğu geliyor başı çocuğun ayağının altında,kendini kaybediyorlar.
Oysa ben anneyim gelin el kızı hadi ya evladım,
Gittiğime gideceğime bin pişman oluyorum.
Ya elim ayağım daha tutuyor.Sanki açlığımla gidiyorum çok şükür her şeyim fazlası ile var beni. İstediğim bir yudum saygı ve sevgi.Zaten önüme bir tabak yemek, hoş bir bardak çay getirseler gözüme bakıyorlardı ikincisini kendim alayım,kalkıp gideyim diye.Şimdi ise hepsi uzaktalar...
Varsa güvendiğin ve sırtını dağ gibi dayadığın bir eş gerisi boş kızım...
Abla herkesin yanında biri vardır eş diye,Ama eşi görünüşte evet.fakat eşiti olmak zor.Birinin yanindaki şansı,Ötekinin yanındaki ise şanssızlığı olabiliyor malesef ablam,erkek ,dişi değil kişi olabilmektir asıl güvenilmek dedim .
Nasılda acıtır yüreği sevgisizlik helede işin ucunda evlatların ise...Nasılda kanatlarını yolmuşlardı ömrünü verdiği evlatları...
Ama kızım evlatlarım derken boğazında laflar düğümleniyor yutkunuyor,evlatlarım herkes beni bıraktı kimi Almanya’ya kimi başka yere ,gitti.İşleri güçleri var işte.Beni bir çocuk yerine bile koymuyorlardı. Üç evlat yetiştirmenin karşılığı bumu olmalıydı?
Kiminin adı anne, baba, evlat kardeş.eş
Kimin adı her ne olursa, olsun,insan olsun emek, vefa ,vicdan,saygı,sevgi anlamını kaybetmesin yeterki.
Sen onların yaşına dönemezsin ama onlarda senin yaşına gelecek abla dedim.
Kimse kınadığını ve yaşattığını yaşamadan ölmez unutma.
Beş metre bez beş avuç toprak bile kabul edermi bilmem emek inkarcılarını.🤫 Yanında olup yaralamaktan daha iyidir ,uzakta olmaları desemde yanlızlığın tohumlarını ekmislerdi evlatları ana yüreğine.Yaşı var diye söz, hakkı bile yokmuş onların yanında...Para çok gençlik ve insan yok hayatımda,nasıl olsa geride onlara kalacak ya. İNSAN OLMAYAN HAYATINDA OLSA NE OLUR ABLA.Kızım ikisi Almanya’da bir burada eşi üç çocuğu ile kapıya geliyor gezmeye gidecekler anne varmı bir ihtiyacın diye,var benim size ihtiyacım var.Bir sohbete ihtiyacım var diyemedim...
Sormakla sorumluluk başka bir şey ablacım
Eskiden kefenin cebi yoktu ,şimdi kefeninde cebi var.Kefenin cebinde götürecekler her şeyi...Sadece unuttukları bir şey vardı,her nerede ne olursa olsun,her ne yaparlarsa yapsınlar bir görenin olduğu...🤔Yüreğinde yarası, yüzündeki hüznü evlatlarının vefasızlığı ile başbaşa bıraktım onu.
Sen yine gel kızım sen gel olurmu diye sarıldı.
(Bilmiyorum belkide parası ile ezmiştir zamanında evlatlarını)
Yazan.Gönül Parıltı