2
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
478
Okunma
gün,
güneş yüzünü göstermeden batıyor siste
akşam karanlığı çöküyor
ruhum daralıyor
sırf nefes aldığı için mutlu olan hastaya özeniyorum
canı dişinde olan bir ağrıdan kurtuluşa
az olan şeylerin özünde ne var
özümsemek istiyorum
hayattan alacaklı bir ömrün
ölüme baş kaldıran direnişi
bazen çözülmüş bulmacayı siler insan
ama izi kalır kalemin
ne sinir bozucu cevabını bildiğin bir soruyla yüz yüze gelmek
hele ki akşam üstü
...
bu gece de perdeler sis
ayı
yıldızı
belki onlara uyar kim bilir
bozuk sokak lambası
...
gün,
yuzunu göstermeden battı güneşle
Şiirin sahibi
Cevap Yaz