Sene bin dokuzyüz doksanüc. Unutulmamasi gereken bir tarih,hafizalara derinlemesine kazinmasi gereken bir tarih!
Bir cogumuzun bilmedigi,bilenlerin de unuttugu kanayan bir yara...
Yobazligin, yozlasmisligin kararttigi bir gün daha...
Aydinlarin,genc yüreklerin,aydinliga ilerleyenlerin hunharca, katledildigi kara bir gün.Bir avuc insanin, daha avrupa ortacag karanliginda iken bu topraklarda aydinlanma neferi insani,dönemin ikdidari tarafindan kendi cikarlari karsiti oldugu icin katledilmis pir`i anma gününde ayni beyinlerce yok edildigi bir gün!
Dile kolay 37 can!..Unutmak ne mümkün?
Tarihimizin, o övündügümüz tarihimizin sayfalarina kapkara lekelerle yazilmis bir facia.
Hala karanligin ortasindayiz.Tamamen aydinlanmamis bir facia bu.Suclu olarak tutuklananlarin cogunun cikarilan kanunlarca simdi icimizde vicdanlari rahat bir sekilde dolanabilmerine akil-sir ermiyor dogrusu!..
Daha cocuktum bu katliam günü, unutamadim,unutmamda.Cünkü ben bu topragin bir parcasiyim.
Peki ya siz? Siz unutabildiniz mi böyle bir katliami? Eger unutabiliyorsaniz ne mutlu size! Cünkü vicdaninizin rahat olmasinin en kolay yolu unutabilmek .
Katliam,Facia:Ne derseniz deyin.Simdi sorun kendinize,unutmak kolay mi bu kara günü? Lütfen unutmayin. Unutmayin ki baska Sivaslar olmasin!
Sivas hep kongreler,sairler,ozanlar diyari olarak kalabilseydi keske. Eger ülkemizin demokratik aydin bir ülke olmasini istiyorsaniz lütfen unutmayin Sivaslari!
SIVAS I UNUTMAK GELECEGIMIZI KARATMAKTIR!