’’Geldin... Masaya oturdun... Ve hayatımı böldün milat gibi...’’ böyle başlayıp ;
’’Dostlarımızla bir gün gelir sıradan bir ilişkiye hapsolmuş olarak bulabiliriz kendimizi? Dostluklar bitebilir mi? Aşklar bitmiş diyorum. Bir tren garında yahut metrobüs kuyruğunda bu da bitebilir. Beklenmedik bir saatte. Her şey mümkün ne yazık ki.’’ diye devam eden...
Bu iki cümle arasındaki korkunç farktan ve 17 yıl kadar uzaktan geliyorum... Neler değişmiş olduğuna dair en ufak bir fikrim yok. İnsanların bir eşikten kolay geçmediğini biliyorum sadece... Tesadüfen ulaştığım bir yazıya fazla mı anlam yüklüyorum sizce? Öyledir belki de... Öyle değilse de (bunu umuyorum sanırım. Unutulmak hissi sevilmiyor ) eminim çok zor olmuştur. 21. yaşıma 21 dizelik o akrostiş şiir vaktiyle bir çırpıda yazılmıştı nihayetinde... Çok zaman geçti...
Size bırakıyorum sevgili okur, ben bu iki cümle arasındaki farka sıkışıp kaldım...