Akdeniz Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olan.
Prof. Dr. Burcu Demirel,
Mezun olan öğrencilerinin son sınavı için hazırladığı kağıtla herkesi duygulandırdı.
Yaptığı işlerle öğretmenliğin ne kadar kutsal bir meslek olduğunu bizlere bir kez daha gösteren.
Akdeniz Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Öğretim Üyesi.
Prof. Dr. Burcu Demirel,
120 öğrencisinin final sınavında öğrencilere soru sormak yerine kendine sorular sorarak öğrencilerini duygulandırdı.
Sınava katılıp kağıdı okuyan tüm öğrencilere geçer not veren Demirel,
Öğrencilerinin son sınavında yaptığı bu sürprizle son bir ders vermiş oldu.
“Ayrılmanın gökteki yıldızlar kadar çeşidi vardır dememiş miydi Shakespeare” cümlesi ile sınava başlayan.
Prof. Dr. Burcu Demirel, “İşte geldi o vakitlerden biri daha.
Yuvadan uçma vaktiniz artık.
Somun ekmek ve makarnaya, menemenden bozma çakma yemeklere, sabahlamalara,
Kanka’lara, kaprislerimizi çekmelere,
Kırık dökük mobilyalı evlere, kültür mahallesine, melteme, kantinin yengesine, kankanın el şakalarına, yerine imza atmalara, çaktırmadan kopyalara, sorumluluk bilmeden, ev geçindirme derdi çekmeden, sabah akşamı olmayan günlere ve gecelere, derste uyumalara, dersi kaynatmalara, haftalık değişen aşklara, arkadaş sevdalarına, dostlukların en hakikilerine, bilmem daha nelere veda vakti…
Kocaman bir ömür bekliyor sizi, upuzun yollar, nice sevdalar, nice hayal kırıklıkları, nice telaşlar, nice gözyaşları, nice mutluluklar…
Hayat kendiliğinden ne iyidir ne de kötü.
Ona iyiliği ve kötülüğü katan bizleriz.
İyi olsun yollarınız, umut dolsun düşleriniz, hayal kurup uğruna adanan ömürleriniz olsun.
Kendini tavaf edenlerden, istifleyip biriktirenlerden değil, nice canda can olan, vatan aşkıyla yanan, üretmeye, hayal etmeye can atan, umutsuzluğa düştüğünde dönüp mucizevi yaradılışına bakıp ilham alan, atasının izinde yoğrulan, onurlu, vicdanlı, üretken yiğit kadınlar ve yiğit erkekler olan kuzularımızsınız siz bizim.
Sevdamızsınız, gözümüzdeki yaşsınız gidişinizle…
Bize yaşamayı, bir amaca, bir hayale bağlanmanın önemini ömür geçtikten sonra öğretiyorlar.
Unutmayın ki bir amaca bağlanmayan, bir hayal ile yanıp tutuşmayan ruh, yolunu kaybeder.
Amaçsız, hayalsiz, aşksız kalmasın o güzel yürekleriniz…
Bir deli hocamız vardı dersiniz.
Bu satırlar kalsın benden size bir hatıra.
Alın götürün yanınızda.
Ama bilin ki delilik,
Montaigne’nin dediği gibi özgür bir kafanın yiğitçe çıkışları, yüce ve görülmedik bir erdemin ortaya attıklarıyla çok yakın kapı komşusudur.
Deli olarak nitelendirilenlerden olmanız dileğiyle.”
Prof. Dr. Demirel, yazının devamında kendine 5 tane soru sordu.
Bu sorular:

Kendime soru 1: Sana emanet edilen bu gençlere ne kattın?

Kendime soru 2: Onlara hayatın bir sınav kağıdından, bir test yaprağından ibaret olmadığını aktarabildin mi?

Kendime soru 3: Onlarda birazcık bile olsa, toplumsal olaylara, ihtiyaç duyanlara karşı; gördüğümüz, duyduğumuz, hissettiğimiz, kısacası nefes alabildiğimiz için bile sorumluluk hissetmemiz gerektiği konusunda farkındalık uyandırabildin mi?

Kendime soru 4: Onlara şarjı bitmeyen kitaplarımıza sevdalanmaları yolunda küçücük bile olsa aşk duydurabildin mi?

Kendime soru 5: Onlara hoşgörüyü, vicdanlı olmayı, gülümsemeyi, memleket sevdasını, istiflemeden paylaşarak yaşamayı hatırlatabildin mi?

Prof. Dr. Burcu Demirel, bu sınavın ardından final sınavında neden böyle bir şey yaptığını anlattı.
Demirel, “Uzun yıllardır öğretim üyesi olarak nice sınav yaptım.
Çocuklara bir sürü soru sordum.
Biz sınavları hep karşı tarafa yapıyoruz.
Anlatıyoruz.
Dikte ediyoruz sınıf içinde.
Sonra bunu ne kadar iyi dikte etmişiz diye bunun kontrolünü sağlamak için sınav yapıyoruz.
Daha sonra da puanlayıp çocuklara geçtin, kaldın diyoruz.
O gün tamamen plansız olarak düşündüm ki, bu ders artık bitti ve öğrenciler mezun olacak.
Acaba bu sınavı kendime yönelik yapsam onların huzurunda.
Kendime soru sormak istedim.

2-Ben, bana emanet edilmiş bu gençlere ne kattım, ne verdim, hangi değerleri öğretebildim.
Hiçbir plan yapmadan sınav öncesinde yarım saat içerisinde bir ablanın kardeşine mektup yazması gibi mektup yazmak istedim.
Arkasından da kendine sorular yönelttim” dedi.
Sınavdan önce öğrencilere sınavın zor geçeceğini söyleyen Demirel, sınav öncesinde öğrencilerin yüzünün asık olduğunu, ancak sınav başladıktan sonra kız öğrencilerin gözlerinden yaşlar aktığını belirtti.
Demirel, “Sınava gelen herkesin yüzü asıktı. 120 öğrenci katılmıştı. Dağıtılan kağıtları okumaya başladıklarında kız öğrencilerin gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Okuyan gelip bana sarıldı. Çok güzel anı olarak kaldı”
Demirel’in yaptığı bu büyük örnek davranışın ardından İşletme Bölümü 4’üncü sınıf öğrencisi Seren Kaplan’da bir açıklama yaptı.
Kaplan, “Kağıdı alınca çok şaşırdım. Hocamız gerçekten bizi hayata hazırlamıştı yıllar içinde.
O sınav kağıdında 4 yılın birikmişliliğini bize yansıttı.
Bizi bir yandan mutlu etti, bir yandan hüzünlendirdi.
Artık bizi bekleyen bambaşka bir hayata hazırladı aslında bu sınavla.
Kendine sorduğu soruların cevaplarını da bizimle paylaştı o yazdığı satırlarla.
Bizim bu cevaplarla yola devam etmemiz gerektiğini de gösterdi bir anlamda” dedi.

Yavuz Şen. paylaşımı.