Hislerin ve düşüncelerin birbirine karışması ve içinde kaybolmamızın sebebi belirsizlik ve nedensizliktir.
İnsanlar zaman zaman böyle bir noktaya ulaşırlar.
Ne yapmamız gerektiğini ilk defa sormadan, bilmeden, bunu hiç önemsemeden; günlerce, haftalarca, hatta aylarca bu şekilde yaşayabilirler asosyal veya sosyal olarak.
Bunu konuşmak her zaman kolay olmaz. İşte ziyan olmakla yüzleşmek böyle bir şeydir.
İnsanlar yaşamları boyunca defalarca kez böyle kaybolmuş ve bulunmanın hazzını daha sonra böyle yaşamışlardır.
Ya bu kez durum çok daha ciddi ise? Bulunmak için her yolu denemiş biri ne yaparsa yeniden bulunabilir?
İşte bizler çoğu zaman böyle bir noktaya gelebiliriz.
Pembe dünyalardan daha ciddi bir noktaya. Gelecek hakkında hayal kuramamak kadar korkunç daha ne olabilir, dediğimiz yere gelebiliriz.
"Ben güçlüyüm, bunun da üstesinden gelebilirim. Sen güçlüsün zaten, bunu da başarırsın." diyebilirsiniz veya diyebilirler size.
Ama biz öyle bir noktadan bahsetmiyoruz. Biz gelecekten bahsetmeyi bırakmaktan ve bugünden nasıl tat alabilirizi konuşmak ve çözüme ulaştırmaktan bahsediyoruz.
Panik yapmadan, sıkılmaktan uzak sarılmaya yakın bir yaşamdan reçete nasıl alınırı keşfetmek istiyoruz.
Zoru başarmakla ilgili bir şey değildir bu. Bu yaşamla ölüm arasında bocalamaktan kurtulup, mutlu olma hoşgörüsünü kazanmaktır.
Yorulmaktır kimi zaman, kimi zaman ayağa kalkıp yürümek istemektir. Bir işe yaramaktır. Sevmek ve sevilmek istemektir.
Bazen de doyasıya ağlamak ve ayılmaktır bu yaşam savaşı.

Meral Meri/ Eski Yel Değirmeninden Notlar / Konuşmak