Siyaha bürünmüştü
o masmavi gök yüzü,
Kaybetmiştim umudu
bir intihar akşamı
El veda olmuştu
yüreğimin son sözü
Dökmüştü avuçlarım
bir nefeste yaşamı


Ve Sonra sen gelmiştin
Hafif bir rüzgar gibi
Okşamış’tın dalım’dan
Tatlı bir bahar gibi
Kırılıp dağılmış’tın
yüreğime Nar gibi
O Kara sevdanı içime
Duvar gibi
örmüş’tün tüm ruhuma
saçını örer gibi
Zülfünü tarar gibi
Yağmış’tın sıcağı’ma
Tane tane kar gibi
Bedenim de çırpınan
Asi duygular gibi
Mahkum olmuş’tun
Sonra çılgın arzular gibi
Masum’dun ve sevimli
Körpe kuzular gibi

Sevmek asil’di seni
Silmek korkak’ça
Bıçağın hangi yüzü kör’dü
Bilmem
Keskin yanı kesti seni
Benden
Ben körelen tarafından
Aldım pay’ımı
Ne umut kese’bildim
Nede seni sile’bildim


Hangi yana kaçsam
sen hep orda’ydın
Biraz ötede’ydin bazen
Bazen tam şurda’ydın
Karanlığı yaran
Sonsuz nurda’ydın
Nerde desem nerde
Burdaydın
Cahil cesaretim de
Ve Korkum’daydın
Sağım da solum da
Ya Önüm ya arkam’daydın
Ilık nefesimde’ydin
Hep farkımdaydın
Hüzn’ümdün her şiir de
Her Şarkım’daydın

Yollar sana çıktı
Kader hep sana
Kaçtım
geldim işte
Ben senden
sana.