O BİR EĞİTİM NEFERİDİR SON NEFESİNE KADAR NEFES OLMAYA DEVAM EDER

Zübeyde GÖKBULUT, yıllar önce (1975 - 1981 yılları arasında) köyümüzde 6 yıl görev yapmış bir eğitim neferidir.
O yıllarda 3 veya 4 yaşlarındaydım sanırım.
Kendisiyle tanışmamız Facebook ortamında gerçekleşti.
Çongar köyü’müzün düzenlemiş olduğu şiir yarışması dolayısıyla ben de küçük bir katkıda bulunmak istedim.
Tabi ozaman şiir nasıl yazılır, uyak nedir, kafiye nedir, hiç bir bilgim yok, gelişi güzel yazıyorum.
İçimde bir kıpırtı var ateş kaynıyor ama bunu kaleme kağıda dökmenin kurallarını bilmiyorum.
Tesadüf veya tevafuk diyelim daha doğru olur.
Sanki birbirimizi arayan iki yitik gibiydik.
Zübeyde öğretmeni isim olarak tanıyorum, ancak aradan çok yıllar geçmiş, hiç ihtimal veremedim o olabileceğine.
Sayfasına bir dörtlük yazmıştım, yorum olarak.
İlgisini çekmiş olmalı ki, bir kaç kişiden soruşturmuş beni kimdir diye.
Benim de ilgimi çekti tabi, yazdım özelden.
Kısacık kendimden ailemden bahsettim.
Çok duygulanmış ağlıyor.
Acaba yanlış birşey mi dedim üzdüm ağlattım diye de hayli hayiflandım.
Derken bu konuşma devam etti birbirimizi iyice tanıdık.
O bana öğretmen ben ona öğrenci oldum.
Şiirle ilgili bütün bildiklerini bana aktardı.
Bazılarını araştırma yaparak öğrendim.
Yeri geldi kızdı 😀
Bu yolculuktan ben çok güzel sonuçlar elde ettim.
İyi ki yoluma çıktı.
İyi ki tanıdım.
İyi ki bu uğurda savaş verdim.
Zübeyde öğretmenimi ve bütün ögretmenlerin gününü kutluyorum.

İLMİN IŞIĞI ÖĞRETMEN

Karanlığa yer yok onun işinde
İlmin ışığıyla görür öğretmen
Küçük fidanların hepsi peşinde
Bir bir sularını verir öğretmen

İşi eğitimdir zordur sanatı
Ögretmekle geçer bütün hayatı
Cehalete kızar atar tokatı
Sanma öğrenciye vurur öğretmen

Doğruluktur yolu hedeften dönmez
Bu yolda gidenin sancısı dinmez
O bir meşaledir yıllarca sönmez
Bir gönlün içinde durur öğretmen

Her kalbe ilminden bir tohum atar
İçine özveri sevgiyi katar
Şefkatle büyütür özenle tutar
Aldırmaz bu yolda çürür öğretmen

Verdiği savaşı değildir boşa
Bilir ki ilimle çıkılır başa
Takılsa ayağı aldırmaz taşa
Azimle sebatla yürür öğretmen


Not; Resim Çongar köyü öğretmen Zübeyde Gökbulut