Yatak toplamayı bir kenara bırakıp buz gibi taze köy sütünü içtim sonra kümesteki tavuklarla kısa bir sohbet ettim. Folluklarındaki yumurtalarını bir avuç buğday karşılığında aldım, bakır sahanın içinde kendi ürettiğim tereyağıyla yumurtaları pişirirken kafam bomboştu.
Gözlerimden öpen güneşe selam verdim, Dağ havasını ciğerlerime çektim.
Bu ikili benim için her zaman iyiydi.
Şehrinizin gürültüsünden, arabanızın egzoz dumanından ve en önemlisi gereksiz kalabalığınızdan uzaklaştım, televizyon dahi seyretmiyorum.
Bulaşıkları lavaboya çoktan fırlattım.
Bana küsmesinler diye ’ Kitap sözlerini’ bile özgür bıraktım,
Yerde gördüğüm boş bira kutusunu eğilip kaldırmadım, vurdum kıçına ve güldüm ardından
Hiç hissetmediğim kadar mutluyum, hafif bir limon çiçeği esintisi okşuyor yanaklarımı
Bir dolu gereksiz dünya yükünü göğüs kafesimden boşaltıyorum,
Bir kaç bal arısıyla vızıldaşıyorum onları öyle çok seviyorum ki
Fundalıkların kokusunu, senin kokunu ve serin sabahın kokusunu burnuma kadar getiriyorlar; birbirimize karışıyoruz.
Bütün bu olanlar benim için
Doğanın muhteşem seranatı işte bu beni büyülüyor. Bütün bu olanlara şapkamı çıkarıp selam veriyorum zira onlar benim çıkarsız ve hesapsız dostlarım. Çoğu zaman Aklımdan geçeni yapıyorum zira hayat kapısının gerçek anahtarı benim,
Gönül kafesim ardına kadar açık
Sakın çabuk aldanıyor olduğuma bakmayın
aslında kısa olan hayat değil insanın ömrü..sadece bunu bilmenizi istedim..
Sevgi ve saygılarımla