SENSİZ OLDUĞUM KADAR SONSUZUM ACILARA.

Bir bilinmezdeyim
Üstüm başım sen içinde.
Tek başıma ,
Tek tabanca ,
Sensizliğime kurşun sıkıyor gece ..
Üfürgeç bir yeleken gibi ,
Gözlerimin ferine inen sen artığı damla,
Her biri karanlığa açılan kilit tutmaz kapılar sıralı önümde,
Zaman durmuş sanki geç kalana,
Gitme zamanıdır artık
Yılgınlığım yalnızlığıma değil sevgili,
Yılgınlığım sensiz girdiğim düşlerime,
Yılgınlığım sana öldüğüm yatağımın sol yanına.
✍️✍️✍️✍️
Tabakamdaki küflü tütün kokusu bir yalnızlık,
Elim ayağım sensizliğe kesiyor birden,
Umutlarım grevde , hayallerim bitkisel hayatta,
Ne kadar çabalasam batıyorum yalnızlığın tam dibine.
Saat 05 :30
Gece üryan düşlerin koynunda bitimliyor yarınlarımı,
Bir ses,
Gitme vakti diyor
Kulakları sağır edercesine bir sessizlik ,sensizlik gibi acı,
Ya
Bir bilinmezliğe
Yada
Aydınlığa vuruyor sefil düşler kendini.
Dönüş varmı bilmem gidilen meçhulden,
Aslında biraz
Korkuyorum
Belkide
Korkularımın yerini acıdan üryan tiz bir yalnızlık kaplıyor
Ve
Son kez ...
Son defa susuyorum hayata.
Hiç olmamışcasına
Hiç tanımamışcasına
Hiç gözlerinde aşka ölmemişcesine ..
Sıkıyorum ahlarımı yalnızlığımın şakağına
Gelmişine geçmişine tuz basıyorum yaralarımın,
söyle şimdi sevgili
Olmayı beceremediğimiz bu hayatta
Ölmeyi becerebilecekmiyiz ..
AŞK,a..!?

Emel Abokan
9 Kasım 2020
05:30