Byron, genç yaşta hayata veda etmesine rağmen "Romantizm" akımının önde gelen isimlerinden olabilmiş biri

Niteliği tayin eden hakikaten nicelik olmuyor

Baksanıza, otuz altı yaşında hayata veda etmiş biri
Bizde de Orhan Veli otuz altı yaşında vefat eder
Evet, yaşasa daha parlak ürünler de verirdi belki
Şu kadar ki, kırkların şiirinden onun kadar yankısı bugüne ulaşan, onun kadar mizahıyla ve tarzıyla alaka uyandıran da yok gibi, bu dediğim ünlü şaire öykünmek asla değil, şiirindeki ironiyi, tebessümü, kara mizahı besleyen, destekleyen bir ölümü de var, uzun yaşamakla elde edilemeyecek kadar hazin bir unvan bu

Yine Ömer Seyfettin otuz altı yaşında vefat eder
Bir ölüm yıl dönümünde Faruk Nafiz Çamlıbel onun için, Ömer Seyfettin yaşasaydı eserleri kemiyet bazında artar, keyfiyet bağlamında hemen hiçbir şey değişmezdi der, kısa yaşamında tarzını, çizgisini inşa etmiş biriydi o demekte

Byron'a dönersek, Yahya Kemal "Açık Deniz" adlı şiirinde kendisine atıfta bulunur, Yunancı tarafına dokunur beraberinde

"Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum;
Her lâhza bir alev gibi hasretti duyduğum.
Kalbimde vardı "Byron"u bedbaht eden melâl
Gezdim o yaşta dağları, hulyâm içinde lâl...
Aldım Rakofça kırlarının hür havâsını,
Duydum, akıncı cedlerimin ihtirâsını," Şeklinde bir girişi vardır hani

Yahya Kemal, "Kalbimde vardı "Byron"u bedbaht eden melâl" derken İngiliz şairi mutsuz eden, can sıkıntısı uyandıran hususların kendisini mesut kıldığına işaret etmekte

Burada bir hususunda altını çizmeli bence
Byron bizde kimi zaman Türk düşmanı olarak algılanır, Yunanistan'ın bağımsızlığını desteklemesi Avrupalı olmasına bağlı halbuki, Batı dünyası Antik Yunan meşreplidir malum, uygarlık tarihini Yunan zeminde okurlar, Byron'da bu anlamda Helenizm'in tutkun bir inananı ve bağlısıdır

Oysa aynı Byron Türkler hakkında müspet kanaatlere de sahiptir, gençliğinde İstanbul, İzmir ve Çanakkale'de geziler yapar, Türklerin kültürel yapısı ve yaşam tarzı üzerine izlenimler edinir

Mesela "Kılıcı eşsiz bir maharetle kullanan Türk eli, mağlup ettiği insanların yarasını sarmakta da bir o kadar ustadır." demekte bir defasında

Kuşkusuz böyle demesi Byron'u muhakkak bir Türk dostu kılmaz, ancak Yunan bağımsızlığı için mücadele etmesi onu artık tümden Türklerden nefret ediyor parantezine sevk etmez bana göre

Byron, Romantik akımın mensubu bir avare olarak hayatını sürdürür, ülkesindeki soylu sınıfla bağdaşmaz kişiliğiyle de uyumlu biçimde rüzgara kapılmış bir yaprak misali oradan oraya savrulur durur

Nazım Hikmet'in dizelerinde ise Byron, Yahya Kemal antipatisinin nişanesidir, annesi Celile hanımla nişanlanan üstadı üvey baba olarak karşılamaz, ona karşı olumsuzluk duyar

“Osmanlıların en usta şairi
Yahya Kemal gelir aklıma:
Bir camekanda şişman ve mustarip görürüm onu.
Ve her nedense birdenbire hatırlarım:
Yunan dağlarında ölen topal Byron’u.” Der Nazım

Birden hocam, sözü çok uzattığımı dehşetle fark ettim de
Yüreğinize, emeğinize, kaleminize, kelamınıza bereket
Selam ve saygılarımla.