İnsan aklı ile ön plana çıkar.Düşünüyor ise vardır.Var ise düşünmelidir.Zira düşünmek ve fark etmek yeni merhalelere açılan kapılardır.

Bilinç eşiği farkındalık; bakmak ile görmek arasındaki farktır.Bilmek enerjiyi pozitif ya da negatif olarak etkiler.Farkında olmayan rahatsız olmaz.Rahatsız olmayan çare aramaz.

Farkın farkını fark etmek ise; çok daha önemli bir merhaledir.Yani fark ettiğini sanıp çözüm yerine boş işler ile uğraşanların farkına varmaktır.Farkı fark etmek zeka işi, farkın farkını fark etmek ise zeki insanların işidir.

Ölçmek fark etmek ile başlar.Ölçümler ise farkların farklılık derecelerini izah eder.Çözüm sürecini başlatır.Ortak özelliklerin olması farklılığın olmadığı anlamına gelmez.Bilimin temelinde farkın farkını fark etmek vardır.

Birbirimizi anlamamanın temelinde sözcük ya da terimlerde ki farkı fark etmediğimiz yatar.Demek istediklerimizi devamlı tekrarlamak ve sonucun değişmemesi bundandır.İçinde bulunulan anı anlamayan dünü anlamaz ve geleceği de pek tabidir ki kuramaz.Bu günü dolu dolu yaşarsak dünü güzel yaşadığımızın bilincinde olarak keşkeleri olmayan bir yaşam sürdüğümüzü anımsar yarını ona göre şekillendiririz.

Hatalardan ders çıkarmak farkında olmaya yol açar..Dün dünde kaldı dersek kıyas mekanizmasını işletmemiş oluruz ki ölçü ve değerlendirme hata verir.

Farkı fark etmemek nasıl olumsuz sonuçlar doğuruyor ise,fark yokken farklıymış gibi davranmak da olumsuz sonuçlar doğurur.Farkı fark etmek tüm insanların, farkın farklılıklarının farkında olmak ise yönetimde yer alan insanların görevi olduğunu bilmek gerekir.

Unutmayalım ki ; fark yaratmak için farkın farkında olmak ve farkın farklılıklarının bilincinde olmak gereklidir.Yarınlara mührümüzü vurmak istiyor isek daha ne duruyoruz?..Körü körüne teslimiyet değil, elimizi taşın altına koymalıyız .Bu hayatta biz de varız demeliyiz.Zira meydana gelen olaylar hiç bir zaman bizleri teğet geçmez.