CHATEAUBRİAND KİMDİR?
1786’da subay oldu, coğrafya merakını yenemeyerek 1791′ de askerlikten ayrılıp Kuzey Amerika yolculuğuna çıktı. Beş ay boyunca topladığı bir sürü bilgi, not ve gözlemlerinden ilerde Voyage en Amérique (Amerika’da Yolculuk) kitabında yararlanacaktı. Paris’e dönüşünde kralcı saflarda çarpıştı, Londra’ya kaçmak zorunda kaldı (1793). Yoksulluk içinde geçen İngiltere yıllarında yoğun bir biçimde edebiyata sarıldı. Bir yandan genel kültürünü geliştirirken öte yandan ilk kalem ürünlerini verdi. Essai Sur les Révolutions (Devrimler Üstüne Deneme) 1797, kitabı Londra’ya sığınmış yüksek Fransız soyluları arasında büyük ilgi gördü. 1800 Mayısında Paris’e dönmesine izin çıktı. 1801′ de yayınlanan Atala romanıyla 1802′ de yayımlanan Le Génie du Christianisme (Hristiyanlığın Üstünlüğü) denemesi büyük başarı sağladı, ününü pekiştirdi. 1802’de Atala’yı sürdüren René yayımlandı. Duygusal biçimiyle “romantizm öncesi” diye nitelenen yeni bir duyuş, deyiş özelliği oluşturdu. Bundan sonraki yılları politik bakımdan hareketli geçti, ilkin Roma Büyükelçiliği Sekreterliği’ne atanarak ödüllendirildiyse de çok geçmeden yönetimle anlaşmazlığa düşerek ayrıldı. Soyluları kollamasının ödülünü Restorasyon döneminde Dışişleri Bakanlığı’na getirilerek gördü. Arada Berlin ve Londra gibi başkentlerde elçilik yaptı, Yakındoğu’ya geziye çıktı. Fransız Akademisi’ne üye seçildi. Les Martyrs (Şehitler) 1809, destansı eserleriyle başarısını perçinledi. 1830’dan sonra politik yaşamdan çekilerek bütünüyle yazıya bağlandı. Yaşamının bu son döneminde edebiyat çevrelerinin gözbebeği olmasına karşın eserleri eski düzeylerini bulmadı. Vasiyeti uyarınca ölümünden sonra yayımlanan Mémoires d’Outre Tombe (Mezar Ötesinden Anılar) 1848-1850, adlı özyaşam eseriyle ise başarısının doruğuna çıktı. 41 yaşındayken yazmaya başlayıp 73’ünde tamamladığı anılarının edebi değeri, kuyumcu özeniyle işlenmiş dili ve üslubu etkileyicidir.