Bilim başarma tutkusu ve hırsından arınmadığı sürece gerçek bilim olamaz. Çalışmak yani meslekler de böyledir. Bir gün emekli olup bir şey başarmak adına icra edilir. Bu bir kısır döngüsü insanın. İnsan hiçbir zaman özgür değil. Hırsının esiri.. Ve insan hep hesap yapıyor..
Evet insanlar hesap yapıyor. "Şunu yaparsam insanlar ne düşünür", "insanlar hakkımda ne düşünüyor" gibi.. Ve hayat boyu tutsaklık yaşıyor.
Aslında birçoğumuz psikolojik hastalıklardan muzdaribiz. Kimimiz bencil, kimimiz narsist, kimimiz mükemmeliyetçi, kimimiz ilgi bağımlısı, kimimiz histerik ve çoğumuz güvende hissetmiyor(güven problemleri).. Kendimizi arındırmayı düşünmüyoruz. Zaten nasıl yapacağımızı da bilmiyoruz. Bu yüzden çoğumuz gerçek mutluluktan uzak bir şekilde ölüyoruz.
Düşünmeliyiz en azından. Zayıflıklarımızın farkına varmalıyız önce. Sonrası Allah Kerim..
Ülkeler de ihtiraslı insanların ellerinde yönetilmiyor mu?
Belki okumak bizi daha derin düşünmeye sevk edebilir. Ayrıca sosyallik.. Her bir insan bizlere farklı şeyler öğretebilir.
İnsanlar zayıflıklarından dolayı günahkar sayılamaz. Herkes sevgiyi ve inancı hak eder. En azından olumlu kalmaya çalışmalıyız. Zaten hepimiz zor durumdayız..
Dinlediğiniz için teşekkür ederim. Sevgiler ve tabi saygılar..