0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
314
Okunma
Üzerimde hissettiğim
Bakışların belki anlatılır
Fakat anlatılan hissedilene
Asla denk düşmez.
Anlatılabilinir kısmı ise
Nüktelerle dolu olsun.
Us olsun
Öz olsun.
Olacağı konusunda
Araz olsun.
Muaf olduğu
Hissedilsin.
Karanlık bitsin.
Aydınlık olsun.
Ki yosun tutmuş
Nal çakılı yürek.
Aşınmış,
Dal dal bırakır
Tenha bir körfeze kendini.
Benzerinde yankılansa da boğuk sesi
Uzaklaşır koşar adım
Engin uğultusuna okyanusun
Kendini kaptırmadan.
Yine de bir ben görürüm
İçindeki güzelliğin
Karışmış iklimlerini
Eğrilmiş ümidini
Pinhan hallerini.
Ve dilerim ki
Kalbin artık iki dudağın arasında
Cenk eden muhtelit seslere
Pelesenk olmasın.
Eskiyen "Neden?" lerden
Dersimi aldım derken
Dersini veren yeni "Neden?"lerin
İçinde buldum kendimi demesin...
Eylül Ak
