Önce dedi çocuk;
Sırtımdaki ağır yükün bedelini ince ve narin ayaklarımı şu derenin yamacında yıkayıp kirli esvapları da şu kuru karamuk dalına asayım daha akşama çok var, serkeş bir yalnızlığın koynundayım zaten ellerim nasır nacak tutuşum hırslı su toplamış görseydim babamın tomruk kesişlerini bende ehil olurdum ardıç dallarında…
Ah bu vaveyla geçişleri!
Ömür törpüsü yanlarımın kırılgan hazin hikâyesi ben istemezdim tabi ki bu yaşta sırtımdaki ağır yükün dalgalarını… Güneş her zaman ki gibi tepemde aman vermiyor doludizgin bir ormanın tozunu almaya bohçamda kız kardeşimin hazırladığı iki dilim peynir iki adet zeytin ve yanları küflenmiş saç ekmeği bu enerji boşalmasına bu yeter mi bilmem birazda böğürtlen kanatır ağzımı sıcak şarap içimi gibi ekşi ve öksüz dilim…
Eğer anne sarmaları olsaydı yüreğimin başında daha bir gururlu daha bir hırslı akardı kanım damarlarımdan erken gitti gülüm soğan kokan ellerini… Karanfil yüzündeki çizgileri özledim dağ gibi iklimlerin yamacıydı ama uzun ve kuru bedeniyle yüzü al gözleri bal bakışları Nihal’di anamın of ki of Fakir kene bulaştı kanımıza bizim hayat ölümle yaşam arasının aracıydı aslında serçe ölür geyik ölür
Ama insan ölürse kendinden en büyük kavgadır hayat gelgitlerin yamacında/
Milliyetsiz geçişlerin yarım adamı senin hükmün kuru bir ota geçer yırtık bir perdeye tavan arasında geçerken bile sokaktan yakan sallanmaz senin şöyle bir kaş savurarak gerdan kırarak yürüyemezsin olum/
Un tozundan bu yaşta şakakların beyaz yüzün derisi çekilmiş aç avurtlardan dolmuş sofralar yok bir dilim ekmeğe üç dilim soğan katık bu vaveyla geçişinde kalır mı artık kemikleri çekilmiş sokak kedilerine…
Hadi topla bakışlarını bu gidiş inan herkes için hayırlı cam düşen solukların benzinde eğlen ellerin daha bir yapışsın zamana ve daha bir sevecen ol aşk yollarında…

İn karsız ve hayat dolu…

Sür kendini
Vaveyla…