Roma imparatorluğunun başkomutanı Titus’un, Lavinia adında dünyalar güzeli bir kızı vardır. Babasının savaşa gittiği bir gün düşmanlarının iki oğlunun tecavüzüne uğrar. Ardından kendisine tecavüz edenlerin adını söyleyemesin diye önce dili kesilir. Sonra da adlarını yazamasın diye elleri bileklerinden kesilir. Titus, bu haberi duyar duymaz geri gelir ve kızını kendi elleriyle öldürür. Böylece kendisinin ve kızının namusunu temizlemiş olur. Lavinia, şehrin uzağında bir tepeye gömülür...
Aylar sonra Livinia’nın mezarının üzerinde bir çiçek büyür. O mis kokulu çiçeğe bölgede yaşayanlar Lavinia, yani Ölüm Çiçeği adınıverirler.
Lavinia, her ne kadar ölümle ilişkilendirilmiş bir çiçek olsa da, mavi bir kelebek türüne polenleri ile hayat verir. Ne acıdır ki bu mavi kelebekler, 1995 yılında dünyanın gözleri önünde yaşanan bir soykırımın sessiz çığlıkları olurlar. O yıllarda Bosna-Hersek’in Srebrenitsa kentinde tam 312 bin çocuk, kadın, yaşlı, genç sistemli ve planlı şekilde öldürülmüştür. Öldürülen insanlar, akla hayale gelmedik yerlerde toplu mezarlara gömülmüştür. Toplu mezarların yerlerini bulmak çok da kolay olmamıştır. İşte Lavinia’nın polenleri ile beslenen bu mavi kelebekler hakikat arayıcılarına kılavuzluk etmiştir. Mavi kelebeklerin belirli bölgelerde yoğunluklarının artması dikkatleri bu alanlara çekmiştir. Ölüm çiçekleri ile bütünleşen mavi kelebeklerin işaret ettiği bu yerlerde toplu mezarların izleri sürülmüştür...
Gerçek odur ki Sırpların acımasız katliamları Lavinia çiçekleri sayesinde dünyaya duyurulmuştur!!!
Yazan: MEHPARE GÖKÇE