Alçak ruhlu olanlar para arar, yüksek ruhlu olanlar ise saadet arar. ostrovski
Mahvash
Mahvash
VİP ÜYE

Dünyadan uzakta, vuslata ışık...

Yorum

Dünyadan uzakta, vuslata ışık...

1

Yorum

4

Beğeni

0,0

Puan

556

Okunma

Dünyadan uzakta, vuslata ışık...

Dünyadan uzakta, vuslata ışık...




Ömrün yıkıntılarına ve insan onuruna…


Buluşmalara giden yolda keşke uçmak olsaydı. Beklemek yordu kalbi.

Ben dünyayı ansızın çalan radyo şarkılarına benzetirken aslında dünyada gördüklerimi bir küfeye koyup onları zaman denen rüzgârın sırtına yüklüyormuşum. Hayatı anlamak ne kadar zor. En az hayatta kalmak kadar zor.

Radyoda şarkı, ansızın çaldı. O sırada ben, evin sokağa bakan penceresindeydim. Bir takım işlerle meşgul olmayı dilerdim o sırada. O zaman... Kalbimin kapısında beliren topuk sesleri hüzünlü ve dokunaklı gelmezdi bu kadar.

Dünyadan uzakta bir sürü yer var gidilecek. Tutunmalı umuda, umutla...

...



İnsan ki... Gözleri hep o’nu arıyor. Elleri işaret bırakıyor göğe ve yeryuzüne. O’nu bulmaktan önce kaybediyorum biraz biraz. O bana şah damarından daha yakın. O beni benden iyi biliyor. Onun huzuru, kalbimi en emniyette hissettiğim yer.


Bazen,
Hatrında, bana da yer ver diyor o. Başka kalplerle arama mesafeler koyarak... Başka yollardan caydırarak...

O zaman...
Beni dünyaya bağlayan...
Pencerede ölümlere dahi alışıyorum. Yaşamın içinden hikayelerle geçiyorum. Hayat hep gülmek ya da güldürmek değildi zaten diyorum. Ne biz bir sirk canavarıyız ne de dünya bir sirk.

Doksan dokuz kuşu var göğün. O kuşlardan sadece birkaçına rastladım. Hepsini görmeyi arzuladım. Fakat belki zamanı var ve belki devasını bulmadı gözlerim.


’’’Vuslat’’’


Deva,
Kalbi yananda
Kalbim, dünyadan uzakta

Gözbebekleri ile doldurulmuş yağmur evi,
Dünya rıhtımından kaçıp;
Hatıralar biriktiren zaman saatine bırakıyorum kendimi.
Metanetle geçirdiğim yokluk şarampolü, günün bitimde karşıma çıkıyor yeniden


Beyaz iklimlerin çiçeģi, (Dünya ve içindekileri)
Hayat yolculuğunda kaybediyorum onu
Ona varlıklar bırakıyorum
Onu kalbimde biriktiriyorum
Ağlayarak
...




Bir pencere insana en fazla ne verebilir?
Pencereyi seyredince sabahı iple çektiğimi anlıyorum. Yarın sabah olduğunda aynı perspektiften bakmak ve aynı yarayı konuşmak ümidi ile.

Ve
Dilerim... Allah bize hep cemal sıfatlarıyla muamelede bulunsun.






-Mahvash-

onsekiz temmuz ikibinyirmiiki / umudayolculuk.

Paylaş:
4 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Dünyadan uzakta, vuslata ışık... Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Dünyadan uzakta, vuslata ışık... yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Dünyadan uzakta, vuslata ışık... yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
deniz_tayanç1
deniz_tayanç1, @deniz-tayanc1
19.7.2022 15:44:28
10 puan verdi
Kalbin anakarargah...
Sonra eşya ve hadiseler...
Hakk bilir.
Dolayısıyla insan gider, hepsini götürür...
Alakası kesilir...
Asillar gösterilir....
İmtihan vesilesi her şey birer...
İns isen cinn isen...
Hakk bilir...
Çok saygımla.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL