0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
422
Okunma
Gel işte! Saklan, bu demir kadar olmasa da seni korumaya yetecek güçte olan, göğüs kafesime. Gerçi, saklanmasan da ben seni korumak için atlardım tehlikelerin önüne. Hal böyle iken neden bu şekildeyiz peki. Neden sen iskelesiz kıyılar gibisin ve neden ben kanadı olmayan kuş gibiyim. Sanki sendin kanatlarım, rüzgarım, tüylerim... Sanki sendin beni hayatta tutan. Biliyor musun? Geri dönmeyi düşünmedim değil. Ama hadi daha kötü olursak. Ben mesela nefesimi kaybedersem bu sefer veya senin suyun çekilirse... İşte o zaman hayat zindan olur ikimize. Şimdi ne kadar mutlusun diye sorsan susarım, anlarsın sen zaten beni. Peki sen ne kadar mutlusun?
