Sıcak bir yaz günü.buğdayları biçtiriyoruz.Getirdiğim yemekleri tarlanın bir kenarında yavaş yavaş yiyoruz.Derken karşıdan bir motosikletli yalpalaya yalpalaya bize doğru geliyordu.Bunda bir iş var diyerek hemen ayağa kalktım.Yola durmamla birlikte motosikletteki sürücü bir anda yavaşça devriliverdi.Hemen yanına gittiğimde nefes alamadığını gördüm.
’Hayırdır!Arkadaş ne oldu sana?’
Cevap veremiyor,kekeleyip duruyordu.
Hemen,biçerci de koşup yanımıza gelmişti.Getirdiği suyu yüzüne gözüne döktük ama bir türlü işe yaramıyordu.
O esnada yerdeki kişi ’beni boğazımdan arı soktu’,demez mi?
Telaşlandık,ne yapacağımızı bilemedik.Biçercinin taksisi oradaydı.Adamı arabaya bindirdiği gibi doğruca hastaneye götürmüştü.
Ben ve diğer şoför biçerin yanında kalmıştık.Yedek şoför buğdayları biçmeye devam ediyordu.Hastayı götüren biçerciden hala haber yoktu.Bu günkü gibi cep telefonları falanda yoktu.Mecburen beklemeye başladık ama ne biçerci geri geliyor ne de hastadan bir haber alamıyorduk.Akşama doğru biçeri süren kişi de rahatsızlanınca işler durmuştu.Hala biçerciden haber yoktu.Derken bayağı geç vakit,biçerci çıkıp geldi.Suratı bir karış:
’Hastanın durumu iyi ama beni götürdüğüme pişman ettiler.’
’Neden’diye sorduğumda:
’Beni bayağı sorguladılar,her ne kadar işim gücüm var,bırakın desem de bırakmadılar’
’Kim bilir belki de hastaya sen bir şeyler ettin,şüpheli olarak burda bekleyeceksin’dediler.
İfadem alındıktan ve suçsuz olduğum anlaşıldıktan sonra ancak bırakabildiler ve onun için geciktim’dedi.
Adam,işinden gücünden olmuş,tarlada biçeri kalmış,o gün bayağı sıkıntı yaşamıştı.
’Bir daha mı?Asla bir daha birini hastaneye götürmem.Doğru olan kimlik bilgilerimi aldıktan sonra beni bırakmaları gerekirdi’dedi.Doğru olan da buydu.Ama bizdeki prosedürler böyleydi maalesef...

Kaza yapan birinin kurtarılmasını istiyorsak,onu getirene suçlu gözüyle bakmayıp,kimlik bilgilerini aldıktan sonra hemen bırakmalıyız.Yoksa bir daha böyle insanlara rastlayamayız.Davranışlara değil,kurallara uymak suretiyle,hepinize kazasız belasız güzel günler diliyorum
Abdurrahman KAHRAMAN