Çok sayıda güreş yazısı yazmamın nedeni bu spora ilgi duymamdandır. İlgimin nedeni ise çocukluğumda büyüklerimden görüp dinlemem, sıklıkla düzenlenen güreşleri izlememden, ortaokul ile başlayan yıllarda bolca pehlivan tefrikası okumamdan, liseli yıllarımda Reşit Karabacak, Mehmet Güçlü gibi isimleri televizyondan izlememdendi.
…………………..

Güreşe olan ilgim özellikle Reşit Karabacak’ın, boksa olan ilgim ise Muhammed Ali’nin maçlarını izleyerek oluşmuştur. Zemin oluştuktan sonra da merak artmış gittikçe ilerlemiştir. Güreşte iyi bir izleyici olmuşumdur ama iyi bir güreşçi olamamışımdır. Galibiyetten çok yenilgi almışımdır. İsimsiz olanlara yenilmişimdir.
………………….

Geleneksel güreşlerde müsabakalara katılmışlığım vardır ancak iyi sonuç almışlığım yoktur. Münferit güreşlerde galip gelmişliğim sayıdan öte tuşla kazanmışlığım vardır fakat nizami olanda tuş yapmışlığım yoktur.
…………………..

İki kez güreş festivaline katıldım er meydanına çıktım. Şalvar giydim peşrev çektim. Cazgırın temennası ile güreşe tutuştum. Güç sınamasına giriştim. Rakip iyiydi ama okkaca benden azdı. Daha çevik ve atletikti. Güreş uzadıkça yorulduk, bir bahaneyle sonlansa dedik, kenardan birisi havlu atsın diye bekledik ama olmadı. Ben beklerken rakip havlu attı ve hasta bahanesiyle meydanı terk etti. Biz atladık bir üst tura.
………………….

Dinlenemeden karşıma birisini benden daha yaşlısını çıkardılar. İlk rakibimden zayıftı ama daha zindeydi. Bir iki hamleden sonra olan enerjim de bitti. Gücüm kayboldu. Gözlerim karardı. Bir basit hamleyle beni yendi.
……………………

Birkaç yıl sonra bir başka arenadayız. Daha ileri bir organizasyondayız. Ben isimsizim ama rakibimde benden farksız. Tutuştuk. Baya bir uğraştık. Karşılıklı hamlelerde bulunduk. Benden daha sıskaydı ama daha sıkıydı. Bu nedenle daha dirençliydi. Havlu atan ben oldum bu kez. Havlu atmak boksa özgüdür ama aynı tabiri güreş için ifade etmemizde de bir mahzur yoktur. Çekildik açıkçası güreşten. Yenilgiyi kabul ettik galibiyeti ona verdik.
……………………

Anlatılanlarla sınırlı değil güreşçiliğim. Zaman zaman kendimi sınamışlığım oldu. Ancak benden pehlivan olmayacağı baştan belliydi. El ve ayak zayıf. Ne yere sağlam basabiliyorum ne de pençelerimle rakibi perişan edebiliyorum. Alttan dalıp kaldırıp sırt üstü yere vurma yok, boyunduruk yok kazık yok, künde ve salto yok bu şartlarda netice yok. Neticesizdi güreşlerim ama benimki zaten güreşten öte bir şeydi.
………………….

Tüm bunların hatırası bir anısı, hikayesi kaldı. Benim için bir anlatısı oldu. Böylelikle bu sayfadan meraklılarına bir yazı sunuldu.



Kemal SEYFİ
06.07.2022