Güneşli Bir Hava Mutluluğu

Bir insanda nörozlar ve kişilik bozuklukları yoksa güneşli havaların iç açıcılığı yadsınamaz. Hatta bu kişiliklere dahi olumlu katkısı olacağı kuvvetle muhtemeldir. Çocukluğuna avdet etmiş yüreğin, güneşle teması gözlerdedir. Yük-kaygı-mihnet taşıyan insanın molası, nefeslenişi kıymeti harbiyedendir. Mutluluk kuşağında bir halka gibidir. Uzlet hayatının karşısında sitayiş bir neon gibi kendine çekendir. Kalbi çatak bir dünya içinde ruha dokunan refik ve bedii mesabesidir. Gözleri ısıtan ve ışıtan bu sıcaklık, huzuru yüreğinde biriktirmenin adresi gibidir. Nasıra’ya giden Gogol gibi bir arınma umudunu taşır... Göz kırpan bu huzur, güneşin öptürenidir. Nükseden bu epifani, inkişafi bir hazinedar olacaktır. Muhabbeti canlı tutmanın mottosu gibi... Zamanın renklerine ışık olabilmenin, güneşi olabilmenin yanında duran mutluluk kırıntılarını toplayabilmek asıl. Asil bu iş yek-ahenk...

Merkez/Kaç Kuvvet

Herkesin merkezi kendine özel bulunduğu yerdeyken, çevreyle bağdaştırmalar asıl ve hasbi güç sağlıyor. Anlaşılma ile anlaşılamama arası bir araf uçuruma kendini sürükleyip muğlak yalıtılmışlık çerçevesinde görevini tekmil ediyor. Doğanın diyalektiğinden insanın diyalektiğine bir salınımla… Gizli bir dokunuş, bu çağrışım gücüyle ve yaşama metaforu özelinde şekilleniyor. İhtiyaçları araçsallaştırma ve itmam ile ikmal arası bir yerlerde ki uğraşılar böyle şekilleniyor. Merkez/kaç etkisiyle hep bir savrulma hali gözlense de tekerrürdeki teşne hal, zafiri tüketircesine devam edip bu hassa üzre yol alıyor. Bu merkezi oluşturan çekim, bidayette kendisinin oluyor. Öyle veya böyle bu çerçevede kendisine bir merkez inşa edip simbiyoz bir yaşam bulduğunu sanıyor. Bu merkezkaç kuvvet, -süngüsü yanında-, katreden deryaya taşınıp istikameti çevrimiçi yapıyor. Tek kalmışlık bu sonuçta, dalya yapabilmeye ne hacet... Bilinç mahsullerini yeknesak doldurup gözünü karartan kurt misali sürüsüne dalıp alacağını alıp çıkıveriyor.

İlkay Coşkun
23.06.2022