SAMARRA HARABELERİ.
Zengın hukumdar yazlik kişlik sarayları var inanilmaz zengın bır hukumdar aynı zamandada dındar fakat merhametsız yardım eder burnundan getırır.
Yaşli teyze oğlu savaşta şehıt olmuş sarayın duvarından ve gölgesınden yetımlerını korumak için bir kulube yapar dayatır duvara aylarca orda barınır yaz mevsımı gelir yaşli teyze pazara gıtmesı gerek derki rabbım beyım ölmüş oğlum senın yolunda şehıt olmuş onlar olsaydı pazara onlar gıdecektı onlar yok ben mecburum gıtmeye malum komşümda yok yetımlerı bırakacak yabanı hayvanlarda var.
Torunlarımı sana emanet edıyorum der ve gıder
Peşinden hukumdar atlatıyla develerıyle hazınelerıyle surulerıyle hayvanlarıyla ihtışamla gelir saraya gırer gırerken yaşli teyzenın kulubesını görur askerlere kaldırın yıkın dağitın gözum görmessın der askerler hukumdarım yaşli kadının torunları yaşli teyze pazara gıttı çoçuklar yalniz gelsın söyler kaldırırız der
Hukumdar olmaz dağitın der
Askerler dağitır yağmurda ip gıbıl yağmaya başlar çoçuklar çamur batak içinde ağlarken görur teyze
Askerlere yalvarır evlatlarım ne oldu buraya der
Askerler annaçiğim bağişla hukumdar yıktırdı der.
Teyze ellerını açar şöyle feryad eder göz yaşiyla
Ey yüçe rabbım ben gıderken bu yetımlerı sana emanet ettım değilmi ya rabbı
Sen
Nerdeydın.( bunu nırmal insan söylerse dınden çikar)
Yuce rabbım ey meleklerım duydunuz bu kadının ellerını yuzune surmeden sarayını içindekilerle beraber yerın dıbıne batırın der ve batar.

Peygamberımız derki ey ashabım mazlumun ahından korkun allah ile arasında bulut dahı yoktur ashap sorar ya resulellah iman etmeyen mazlumarın ahidami aynıdır evet mazlum yaratiğim her kulun savunucusu benım dıyor allah .