Basmakalıp insanların sizin özgür dünyanıza, renklerinize ve umutlarınıza dokunduğunmasına izin verdikçe çiçeklere dönen tomurcuklarınızın sert bir rüzgarda açmadan dökülmesine şahit olursunuz o renkler sizden yavaşça ve acımasızca kazınır ve umutlarınız dökülür, eksilirsiniz. İnsanın rotası kalbindedir çünkü ve siz kalbinizi dinlemeden önünüzde belirginleşen yollara ilk kazmayı vurursunuz. Kendi celladınız olursunuz farkında olmadan. Bunu en başlarda fark edemezsiniz, rüyalarınız karmakarışık hal alır, alt benliğinizde çoktan kazan kaynamaya başlamıştır ve bir yanınız çoktan çürümeye yüz tutmuştur. İnsanın seçeceği yola aldığı bir diğer insan bu derece kıymetlidir. Yalnızlık çoğu zaman sizin varacağınız yere kolayca gitmenizi sağlarken kalıplarıyla sizi bölme çabasında olan hayal avcılarıyla çembere alınırsınız. Başaramamış, elalem ne der girdabında kaybolmuş uyanık ölülerin çürük cümleleri yemeğinizi zehirler. Zehirli elmanın tek ısırığıyla yığılır kalırsınız o tek lokmanın parlak yüzüne aldanıp.

Diğer tüm o basmakalıp, hayal avcısı insanları farkettiğinizde bir uyanışa şahit olursunuz ve o parlak elmanın ısırığı kanınıza karışmadan kendinizi kurtarır, onay almayı soru sormayı kalbinizle yürümeyi öğrenirsiniz.

Uyanışlarımız var olsun...