Hikaye:

Şiir aslında bir tasavvuf şiiridir
Ama hem tarikat alemine hem şeriat alemine hitap etmek tedir.

Alt tarafa yerleştirdiğimiz resim şiirle ilgisi çok manidardır

Tarikat aleminde ve şeriat aleminde yapılan yolculukta
İnsanların hali resimdeki insanlara benzer
Kimisi yerküreyi yuvarlayarak kolayca gider
Kiminin yükü tonajı ağır ve köşelidir yuvarlamakta zorlanarak gider

Gerek mana aleminde
Gerekse şehadet alemindeki ilişkilerde edep ve nezaket şarttır

Kendisinden edebi ve nezaketi esirgediğiniz kimselerden Gönül alma şansımız olamaz marifet alma şansımız da olamaz

Hukukuna hürmet etmediğimizden
Hakkımıza saygı beklemek hiç adil değil.

Kalpler ve gönüller sultanların tahtına benzerler
Oraya çıkıp oturabilmek
Beceri marifet edep ve �rfan gereklidir izan gerektirir

Bu vasıflara sahip olmadan oraya çıkmaya cüret ederseniz sizi nereye fırlatılır bilemem zaten şiirde de bilemediğimizi söyledik
__________

GÜL OLURMU BİLEMEM

Can bülbülü incinmiştir gülünden
Senden bize Gül olur mu bilemem
Sol demin var yağmur yağış kış gibi
Bu can sen de sağ kalırmı bilemem

Atılırsın hak etmeden ileri
Konuşursun düşünmeden fiberi
Dolanırsın bir ileri bir geri
Muhabbetsiz gül olur mu bilemem

Muhabbetsiz bal olur mu bilemem

Oturmazsın hak ettiğin yeri beğenip
Tercumanı nefis yoksa hal budur
Aleme cefayı zahmeti verip
Andan sonra dost kalınır mı bilemem

Gönlünde kullara kin besleyene
Uzaktır uzaktır yollar Uzak tır Mevla uzaktır
Öylesine her şey hillu tuzaktır
Çarpılır mı geçilir mi varılırmı bilemem

Hasta canı düşün gayrini bırak
Sana hakkın yolu görürsün Irak
Salma Can evine keder ve merak
Ağyarine dost olur mu bilemem

Küsmüş Can bülbülü bakmaz yüzüne
Arsız yüzsüz dalma aşk denizine
Böyle yüzmek canım senin neyine
Boğulur mu yüzülür mü bilemem

Saldın bunca gamı Gönül evine
Girmek o gönül’e senin neyine
Dalarsın kırdığın Gönül evine
Kırık kilit açılır mı bilemem

Behey Gönül böyle mağrur dolaşma
Her gelene sataşıp da dalaşma
Sana lazım olmayana bulaşma
Encamını Ne sen ne ben bilemem

Dostluk gülü sana uzak nihanda
Çöle dönmüş senin Gönül alemin
Bu Gönülle yaşanırmı a canım
Ölünür mü kalınır mı bilemem


12.4.1997
Mustafa Çoban..