Renkler hayatımızı renklendirir.Kırmızı,sarı,mavi ana renkler..Yeşil,turuncu ve mor da ara renkler..

Resim öğretmeni değilim renkler hakkında ahkâm kesemem.Yalnız renkler enerji verir bizlere.Farklı renkler farklı insanlara farklı enerji verir.Felsefi yönüne de girmeyeceğim renklerin.

Mor renk için halk arasında ti’ye alma durumundan ve bir anekdottan bahisle anımı paylaşmak istiyorum sizlerle..Halk arasında birisinin başarısızlığına sevinenler ’’mor da yaraşır ’’derler.Mor rengin sadece moral bozulduğunda yüzün aldığı şekille..Tabi bilinçli kimseler, mor rengin bilincin ve aklı temsil ettiğini bilirler.

Anadolu’nun küçük şirin bir ilinde 2500 kişi kadrosu olan bir kurumda görev yaparken sevenler ve sevmeyenler el ele vererek hizmet etme yolunda yarışıyorduk.Kibir ve kıskançlık olmayınca görüş farklılıkları tolere edilince insanlar arasında sevgi ve saygıyı eksiltmiyor.Kendime ait odam olmasına rağmen imza haricinde hep dışhadaydım genellikle..Yine bir gün ilçelere göreve çıktığım bir zamanda çalışmalarım uzadığı için ertesi gün iş yerine gitmiştim.Koşar adım merdivenleri çıkarken kimi arkadaşların tuhaf bakışlarına denk geldim.Canlarını sıkan bir durum olduğu aşikardı.Durumdan habersizdim.Bir an önce odama çıkıp imzalanacak evrakları bitirip tekrar sahadaki göreve gitmek için acele ediyordum.Odama çıktım.Masama oturdum.Evrakları beklerken bir de ne göreyim; odamı badana yapmışlar hazır ben yokken..Rengi de lila (açık eflatun) seçmişler Tabii benim bilgim dışında..On altı tane bireysel çalışma odasından yalnız bana ait olanı lila rengine boyamış arkadaşlar..Bundan da haberim yok tabi..Zira badana yapılacağından haberi olmayanın renk tercih etme gibi bir lüksü de olamaz.Sabah işe gelirken selamlaştığım arkadaşların moral bozukluğu da o yüzdenmiş.

İmza işlerini yeni bitirmiş ve sahaya çıkmaya hazırlanıyordum ki, morali bozuk olan arkadaşlar odama girdiler,oturdular..Kahvelerimizi söyledim.Sohbete başladık..Bir tek benim odanın lila rengine boyandığını ve nedenini sordular.Tabi ki nedenini bilmediğini söyledim.Zira boya yapılacağından haberimin dahi olmadığında bahisle ilçelere gitmiş olduğumdan da bahsettim.Kendileri de lila rengi istediklerini o renkten kalmadığı cevabını aldıklarını söylediklerinde şaşırmıştım.Şaşkınlığıma binaen benim bu konuda bir etkim olmadığına emin oldular.Zira o kadar çok iş vardı ki yapılacak ..bir de boya rengiyle ilgilenemezdim.

Ertesi gün boş bir anımda çalışma odamın kapısı vuruldu ’’girin’’ deyince üç genç arkadaş girdi içeri.Oturmaları için yer gösterdim.Çayları söyledim.Onlar için nasıl yardımcı olabileceğimi sorduğumda: lila renginin bir tek benim çalıştığım odaya yaraştığı söyleyip çaylarını içip teşekkür ederek çıktılar.Şimdi anlamıştım.Kurumun yardımcı görevlileri amirlerine bir ders vermek istemişlerdi o gencecik pırıl pırıl yürekleriyle...

Hayat iste .Bazen dertleriyle bazen de renkleriyle ders veriyor.Önemli olan verilen dersi almak değil mi zaten?..


Emine Balı Oğuz