Sevmek... Sevmek nedir sence? Seni seviyorum diye söylenen iki kelimeden mi ibarettir? Bundan da fazlası. Evet bundan fazlası diyorum çünkü biliyorum kuruca iki kelimenin yüreğin derinliklerinden gelen o duygu yumağını ifade etmede yetersiz kalacağını. Çünkü biliyorum sevginin yalın maddi bütünlükten ibaret olmadığını. Çünkü biliyorum sevmenin gelmiş geçmiş en kıymetli duygular bütününden oluştuğunu. Evet duygular bütünü. Çünkü sevmek endişe barındırır. Biraz merak, biraz heyecan bir tutam merhamet. Aslında dur! Bir tutam yetmez daha fazla merhamet gerekir sevgi için. Bu ve bunlar gibi çok sayıda duyguyu barındırır demek istiyorum.

Sevgi; seni seviyorum diyememektir aslında. Seni düşünüyorum, nereye baksam seni görüyorum diyebildiğin anda şu maddi evrendeki maneviyatın bir aksini yakalamış olursun. Seninle bir yerlerde oturup kahve içmek istiyorum. Seninle sokaklarda kaybolmak ve yine seninle yolumu bulmak istiyorum diyebilmektir sevgi. Beraber gün batımını izleyelim, gün doğumunda yanımda sen ol diyebilmektir. Sahilde, kumsalda beraber yürüyelim diyebilmektir. Sevgi; en sevdiğin yemeği yerken bile sevdiğini düşünmek, o da burada olsaydı da şu leziz lezzetleri beraber tadabilseydik diye iç geçirmektir. Sevmek işte benim nazarımda budur. Merhamet ve samimiyetle yoğrulmuş, çokça adilliği ve dünyevi manada kalp çarpıntısını barındırmaktır sevgi.

Hepimizin, yüreğimizdeki sevgiye layık birilerini bulabilmemiz ümidiyle...