Bu yazıda hayat üzerine adaptasyon ve motivasyon amaçlı bir içerik okuyacaksınız.

Seksen milyar yaşında bir dünya için ortalama seksen sene ömrümüzün karşılığı denizde bir kum tanesiyle eşdeğer. Bu kısa ama aslında uzun mesafede insan denen varlık hatta bazen farkında olmadan yaşamla ilgili bir çözümleme yapmak amacıyla yaşar. Ne de olsa kelebeğin ömrü de bir gündür ama o gün kelebek için bir ömürdür. 

Malumunuz üzere kargalar sürüyle uçar. En öndeki kargaya göre şekillenirler. Rüzgarı da hesaba katıp üçgen oluştururlar. Bazen baştaki o karga sürüden cesaret alıp gökte yalnız uçmakta olan kartala ilişiverir. Kartalın sırtına konar ve onu tabiri caizse didiklemeye başlar. Kartal istese başını çevirip onu gagalayarak hemen uzaklaştırabilir. Oysa ne yapıyor biliyor musunuz! 

Kanatlarını olabildiğince açıp daha da hızlanarak gökyüzünde çıkabileceği en yüksek mesafeye kadar uçmaya başlıyor. Karga sürüsü de mecburen kartalı takip ermek durumunda kalıyor. Kartal o kadar yükseğe uçuyor ki kargalar o yükseklikte birden nefessizlikten can verip telef oluyorlar. Kartal yine usulca uçuşuna devam ediyor. 

Hayatta hangi zaman diliminde ve nerede olursak olalım; ne kadar iyi olmayı başarabilsek de hikayedeki gibi çevremizi saran sürülerle karşı karşıya kalma olasılığımız var. Bu bizim canımızı sıkacaktır. Bizi olumsuz etkileyecektir. Oysa artık bunun çözümünü biliyorsunuz. 

Tek yapmanız gereken; onları görmezden gelip kanatlarınızı olabildiğince açarak en yükseğe uçmak..