RAHMAN VE RAHİYM OLAN ALLAH’IN ADIYLA (OKU)

Ey nefsim hele de bakalım niye geldik biz bu dünya ya ?

Yemeye içmeye mi geldik
Konaklayıp göçmeye mi ?
Acep derdin neydi ki, Cennetten / köşkten kendini kovdurdun da buralarda sürünürsün ?

Burası cennetten daha güzel bir yerse madem, neden bize ödül olarak Cenneti vaad eder ALLAH
hiç düşündün mü nefsim ne dersin ?

Derdi ne ola bu padişahın ki

Hem kulunu kovar hem sahip çıkar

Eeee buna hayli kafa yorman lazim gelir o vakit

"Söz den (öğüt ) anlamayana musibet haktır "

Cennetten kovulmaya sebep yasak olan meyveyi yemedik mi biz

Hani söz vermedik mi onca nimeti bırakıp yasak olana meyil etmek niye ?

Herşeyden haberdar olan ALLAH iblisi nasıl soktu cennete ?

Demek ki bunda bir gayesi vardı sınamak istedi o vakit kulunu..
Kul ne yaptı Rabbini iblise karşı haksız çıkardı nefsinin ve şeytanın oyununa geldi...

Öfkeye kapılan Rabbim ceza olarak cennetten kovdu bunları...

Acaba çözdük mü meseleyi ne dersin nefsim ?

Ben bilmem
Rabbim bilir...

Tabiki Rabbim bilir sen bilecek değilsin ya

Rabbine verdiği sözü unutan kulu Rabbi de unutur elbet

Gel nefsim sana bir hikaye anlatayım

Günün birin de saç sakal tıraşı olmak için berbere bir adam gelir
Der ki
ALLAH YOKTUR
Eğer olsaydı aciz kullarına yardım etmez miydi?

Berber meczup biri olacak ki
Yoldan geçen saçı sakalı uzamış bir ihtiyarı işaret ederek
- Berber yoktur
- Olur mu öyle berber var
- Olsa bu adam saç sakal içinde kalır mıydı?

Buraya gelse o halde olmazdı der yabancı

Berber lafını bitirmeden konuyu anlamış olacak ki susar yabancı...

Öyle ya sevgi karşılık bulursa anlam kazanır...
Yoksa bir taşı sevmekle bir gönlü sevmek aynı olur...
Nice taşlar varki içlerinden nehirler akar yosunlar sarar sarmalar...

Demek ki insan Rabbini unutunca kalbi taşlaşır mühürlenir...

Zekatını vermediğim faturasını ödemediğim hiç bir nimetten fayda görecek değilim ya herşeyin bir bedeli olmalı değil mi nefsim sana söylüyorum duy diye bunları...

Gelelim oruç meselesine

Sen o gün ne dedin Rabbime
Bana sordu sen kimsin diye ?

Dedim ki;
Ben benim Sen de sensin
İlahlik tasladım kendimi büyük gördüm karşısında
Peki O ne yaptı bu durum da
Beni bir çok sınava tabi tuttu hiçbirin de sözüm den dönmedim..

En sonun da beni attı hücreye aç bıraktı

Rabbin kimdir bilinceye /anlayıncaya kadar burda kal dedi..

Peki sen ne yaptın o vakit

Açlıktan elim ayağım döküldü güçsüz aciz kaldım
Konuşmaya dahi halim kalmadı
Ne karşı koyacak ne karşı çıkacak gücü bulamadım kendim de...

Susuzluktan çatlayan toprak gibi su su su diye inledim...
Peki sonra
Daha fazla dayanacak gücüm kalmamıştı
O vakit anladım ki
Ben aciz ben muhtaç ben cahil biriyim
Hata yaptığımı anladım

Ya sonra neler oldu ?

Yine sordu sen kimsin diye

Diz çöktüm önünde secdeye kapandım

Affet Allah’ım ben hata ettim

Sen benim Rabbimsin

Ben se senin aciz bir kulunum...

Elhamdülillah farkına vardık demek nefsim

Söyle ey nefsim sana en çok zor gelen nedir ?

Namaz kılmak

Peki nesi zor?

Çünkü namaz beni dünya dan alıkor

Oyun eğlence gezmek yemek içmek gibi durumlarda yarım bırakıp gitmem gerekiyor
Aklım hep orda kalıyor
Biran önce bitirip gitmek istiyorum bana ağır geliyor...

Ya demek öyle!

Peki bu nimetleri sana veren Rabbine teşekkür etmek neden zor ?

Çünkü dünya hayatı bana Rabbimi unutturuyor
Dünya işlerine dalınca aklımdan çıkıyor...

Dünya hayatının gelip geçici olduğunu bilmez misin ?

Bilirim bilmesine de
Yine de beni bağlayan var burada
Evlenip çoluk çocuğa karşıyoruz evlat sevgisi mal sevgisi zengin olma hırsı bizi oyalıyor duruyor..

Bu sefer doğru söyledin ey nefsim !

Rabbim de der aynısını

Hem o bilmez mi yarattığı nefsinin kulağa neler fısıldadığını...

Ey nefsim şimdi çekil aradan ya da Rabbini dinle yola gel birlikte yol alalım

Yoldaş sensin bundan sonra

Yola çıktıklarını yolda bulduklarına değişmeyesin haaa !
(Küçük kız )