Paranın öldürdüğü ruh, kılıcın öldürdüğü bedenden fazladır. walter scott
Ayfer Genç
Ayfer Genç

Kaldırımdaki mendil satan çocuğa

Yorum

Kaldırımdaki mendil satan çocuğa

0

Yorum

1

Beğeni

0,0

Puan

317

Okunma

Kaldırımdaki mendil satan çocuğa

Çocukluğumu geçirdiğim köye 1 yıl sonra gitmiştim.
Bu sefer farklı,artık nişanlıydım.
Bir daha oraya gidemiyceğimi biliyorum onun burkukluğu var.
Kokusu ayrı köyün,suyun tadı bile
İçeri girer girmez gözümde canlanmıştı her şey odam,eşyalarım,küçük bebeğim...
Özlemiştim işte onların özlediği gibi.
En fazla 3 Saat kaldık güle ağlaya konulardan konulara atlaya atlaya.
Artık gitme zamanı gelmişti son sarılmalar,
Sarılışla beraber kulaklarda fısıldayan sevdiklerim.
Zor çok zor onca zaman sonra tekrar orayı bırakıp gitmek.
Herkes vedalaşmış arabadaki yerini almış,
Ben nedenden gitmek İstemiyor ve o arabada kendime yer bulamıyordum ama mecbur olmak diye bir şey vardır ya öyle işte mecbur...
Yola çıktık,
Arada 16 km mesafe var yolu yarıladık sayılır.
Hızlı giden araba dışarıdaki manzaraya müsade bile vermiyordu,
Sonra Araba yavaşlar gibi oldu...
Uzun yolculuk severim özellikle beraberinde dinlerken huzurlu hissettiğim fonla...
Bu sefer fonlardan mağusa limanı fon çalıyordu,
Gözüm dalarken birden bire takıldı o şiddetli yağan karda kaldırımda tek başına oturan küçük çocuk,
Elinde uzaktan gördüğüm kadarıyla ya iki ya üç tane mendil vardı.
Hani olur ya suçunu kabul etmiş gibi o şiddetli karda boyun eğen onun gibi işte...
Aklıma herşey geldi mecbur olmasa yapar mıydı?
İhtiyacı var.
O an kendimi o arabadan atıp yüreği üşüyen bedeni buz gibi çocuğu almak geldi aklıma.
Ama yapamadım duramadım,
Dursam bile nasıl yardım ederdim ki,
Benimde ondan kalır yanım Yok.
O dışarda üşüyor ben her yerde,
Yürekli çocuk...
Özür dilemek geliyor içimden ona yardım edemedim diye...
Keşke o an inip yardım etsem onu sevindirecek bir şey yapsaydım,
Hani sırtını dönüp gider ya tüm sevdiklerimiz onun gibi hissettim,
Onun bana ihtiyacı var ve sanki onu orda kalmaya mahkum bırakmış gibi,
Özür dilerim küçük adam...
Sana elimi uzatamadan sırtımı döndüm.
Keşke sen değilde ben orda o şiddetli karın altında olsam,
Bana fark etmez zaten bana her yer soğuk...
Yüreği kocaman çocuk görmemiş olsan bile beni,
Ben seni gördüm ve kendimi suçluyorum.
Gülmeyen yüzünün gülmesi,
Üşüyen ellerinin ısınması,
Mücadele ettiğin hayatın sana koca mucizeler ve başarılar getirmesi dileğiyle...



Seni uzaktan görüp sana arkanı dönüp giden bir ablan...

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Kaldırımdaki mendil satan çocuğa Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Kaldırımdaki mendil satan çocuğa yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kaldırımdaki mendil satan çocuğa yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Paylaş
YAZI KÜNYE
Tarih:
27.3.2022 23:37:04
Beğeni:
1
Okunma:
317
Yorum:
0
BEĞENENLER
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL